Wpływ oksytetracykliny i kwasu byrsztynowego na wzrost drożdży Saccharomyces cerevisiae

Badano wpływ oksytetracykliny i kwasu bursztynowego na wzrost drożdży piekarskich Saccharomyces cerevisiae. Badania prowadzono w odniesieniu do prób kontrolnych (bez dodatku stymulatorów) i w odniesieniu do prób z dodatkiem wyciągu z kiełków słodowych jako stymulatora zalecanego w literaturze. Wydajność biomasy oznaczano metodą wirówkową (objętościowo) i przez oznaczanie suchej masy drożdży. Hodowlę drożdży prowadzono w skali laboratoryjnej w kolbach na wytrząsarce i w skali mikrotechnicznej w fermentorach, napowietrzając podłoże hodowlane przy użyciu świec ceramicznych. W skali mikrotechnicznej hodowlę prowadzono w warunkach zbliżonych do warunków przemysłowych. W wyniku badań wykazano, że zarówno w skali laboratoryjnej, jak i mikrotechnicznej oksytetracyklina i kwas bursztynowy stymulują wzrost drożdży. W zakresie stężeń 0-20 mcg oksytetracykliny na 1 ml brzeczki wraz ze wzrostem stężenia rośnie wydajność biomasy drożdży. Przy wyższych stężeniach nie obserwuje się dalszego wzrostu wydajności. W podobny sposób stymulował wzrost drożdży kwas bursztynowy W czasie hodowli drożdży zawartość oksytetracykliny w brzeczce maleje (z 20 do 4 mcg/ml) w wyniku zarówno rozcieńczania roztworu przez dodawanie melasy, jak i rozkładania się antybiotyku. Drożdże otrzymane w wyniku hodowli na podłożu ze stymulatorem zawierały tę samą ilość białka co drożdże kontrolne. Zaobserwowano, że drożdże otrzymane z brzeczki z dodatkiem oksytetracykliny zawierały więcej RNA w suchej masie oraz wykazywały wyższą aktywność maltazową. Nie stwierdzono wpływu dodawanych stymulatorów na kwasowość brzeczki, natomiast zaobserwowano głębsze wykorzystanie podłoża przez drożdże zarówno w próbach z dodatkiem oksytetracykliny jak i kwasu bursztynowego