Recidivism in Polish criminal law from the perspective of the ne bis in idem procedural principle

Niniejsza praca stanowi ocenę zgodności instytucji powrotu do przestępstwa z zasadą ne bis in idem.Powrotność do przestępstw stanowi przedmiot wielu badań w nauce prawa karnego. W krajach europejskich podejście w stosunku do tejże instytucji jest zróżnicowane. W pracy przedstawiono wyniki badania przesłanek instytucji recydywy w polskich ustawach (kodeksie karnym, kodeksie karnym skarbowym, kodeksie karnym wykonawczym, kodeksie postępowania karnego). Zbadane zostały również przyczyny powrotności do przestępstwa, ponadto nakreślono obraz zmian w podejściu do recydywy w polskim ustawodawstwie, począwszy od 1932 roku. Instytucja recydywy i przepisy ją regulujące mogą być przedmiotem wielu dyskusji. Regulacja powrotności do przestępstwa z perspektywy zasady ne bis in idem (zakazu podwójnego karania za to samo przestępstwo) budzi wiele kontrowersji.This thesis constitutes an assessment of compliance of the institution of recidivism with the ne bis in idem principle. Recidivism is the subject of numerous studies in criminal law. In European countries the approach to this institution is varied. This master thesis is an examination of the premises for recidivism in Polish penal codes. Certain reasons for recidivism have also been explored alongside an overview of the evolution in the approach towards recidivism in Polish law since 1932. The institution of recidivism as well as the regulations surrounding it can be subject to a range of legal discussions. Regulating recidivism from the point of view of the ne bis in idem principle, which prohibits punishing twice for the same crime, remains controversial