The role of philosophy lessons in context of non-official curriculum in school

Bohdan Chwedeńczuk prowokacyjnie pytał: po co w ogóle zajmować się filozofią? Pytanie to można potraktować jako pytanie filozoficzne. W niniejszym artykule stawiam je w kontekście edukacyjnym. Środowisko filozoficzne w Polsce jest co do zasady zgodne, że lekcje filozofii w szkole mogą stanowić wartościowe uzupełnienie edukacji powszechnej. Nie ma jednak zgody w kwestii tego, jak i czego należy uczyć w trakcie lekcji filozofii. Stawiam tezę, że warto uczyć filozofii w szkołach, zaczynając już od II etapu edukacyjnego. W prezentowanej argumentacji przyjmuję perspektywę krytyczną w badaniach nad edukacją, których istotnym elementem jest zjawisko edukacyjnego programu nieoficjalnego, składającego się z programu ukrytego, zerowego, i nieformalnego. Staram się pokazać, że wprowadzenie lekcji filozofii do szkół wiąże się nie tylko z pozytywnymi efektami w radzeniu sobie z problemami życia codziennego, lecz także w radzeniu sobie z okolicznościami życia szkolnego.Bohdan Chwedeńczuk has asked provocatively: what is the purpose of doing philosophy? We can treat this question as a philosophical one. Nevertheless in this article I would like to treat it as a question concerning education. Polish philosophical community basically agrees that providing philosophy lessons would be a valuable supplement for general education in Poland. However there is no agreement in case of how and what exactly we should teach in philosophy class. I argue that philosophy lessons are beneficial for students. My argumentation is based on critical theory in educational research, in which key theme is educational curriculum's inquiry. I separate three kind of educational curriculum: hidden curriculum, null curriculum and informal curriculum. I'm going to argue that philosophy lessons are not only beneficial for future students' lives, but also helpful for coping with school routine