What does the state know (and want to know) about parental involvement in children’s school education?

W artykule postawiono pytanie o zakres informacji dotyczących zaangażowania rodziców, których gromadzenie wynika z przepisów prawa oświatowego. Charakterystyki wymagania „Rodzice są partnerami szkoły” zostały odniesione do ramy zaproponowanej przez Epstein (1995). Analiza kolejnych nowel Rozporządzenia ujawnia niewielkie zmiany w podejściu do partycypacji rodzicielskiej, ograniczonej do czterech typów w modelu Epstein (z sześciu zaproponowanych przez tę badaczkę): rodzicielstwa, komunikacji między szkołą a domem uczniów, wolontariatu rodzicielskiego i partycypacji decyzyjnej. Zmiany dążą w stronę subtelnego ograniczania wpływu rodziców, nie widać też prób poszerzania zapisów Rozporządzenia o inne sposoby partycypacji. Następnie, w oparciu o dane zgromadzone w trakcie ewaluacji zewnętrznych w 94 szkołach (badanie sondażowe na nielosowej próbie 6676 rodziców i 86 wywiadów grupowych z rodzicami) przeprowadzono analizę opisową i porównawczą poszczególnych wskaźników oraz kodowanie tematyczne fragmentów transkrypcji wywiadów grupowych. Rodzice deklarują stosunkowo wysoki poziom zadowolenia z uzyskiwanego wsparcia i partycypacji decyzyjnej, nieco niższy z komunikacji. Wyniki te różnicują się w zależności od poziomu edukacyjnego i typu szkoły, co można tłumaczyć związkiem zaangażowania z wiekiem dziecka oraz zróżnicowaniem alokacji klasowej. Analiza jakościowa dowodzi, że partycypacja decyzyjna w głównej mierze nie przekracza minimum wymaganego prawem oświatowym, zaś wśród wyjątków od tej reguły przeważają działania artefaktyczne