The influence of emotion on speech fluency disorders in stuttering

Niniejsza praca dotyczy wpływu emocji na nasilenie niepłynności mowy u osób z jąkaniem – zaburzenia mowy polegającego na trudnościach w płynnym wypowiadaniu się. Objawia się ono powtórzeniami głosek lub sylab, blokowaniu czy przeciąganiu wyrazów. Jąkaniu towarzyszą często współruchy ciała np. wzmożone napięcie mięśniowe, czerwienie się lub przyspieszone bicie serca. Zaburzenie to jest opisywane z perspektywy psychologicznej, podkreślającej rolę emocji, pojawiających się jako efekt niepłynności w tym logofobii, czyli odczuwania strachu przed mówieniem. Jąkanie może zacząć się w każdym momencie życia, choć najczęściej rozpoczyna się w wieku dziecięcym. Około 1% osób jąka się w wieku dorosłym, a 5% populacji świata doświadczyło niepłynności mowy. Celem pracy było wykazanie, że istnieje zależność między stanem emocjonalnym osoby z jąkaniem a stopniem nasilenia niepłynności mowy. W tym celu wyróżniono emocję pozytywną (radość) oraz emocje negatywne (złość, smutek, strach). Były one wywoływane w sytuacjach sztucznych u osób z jąkaniem oraz u osób bez niepłynności mowy, stanowiących grupę kontrolną. Każdemu uczestnikowi badania prezentowano materiały wideo, mające wywołać określoną emocję. Następnie proszono osoby badane o udzielenie odpowiedzi na pytania po filmie oraz przejście prób powtarzania i kończenia zdań. Wypowiedzi służyły do obliczenia procentowej ilości niepłynności mowy w stosunku do wypowiadanych słów po każdym prezentowanym materiale. Uzyskane wyniki pozwoliły na zweryfikowanie pytania badawczego o istnienie powiązania między stanem emocjonalnym a stopniem natężenia niepłynności mowy.This study examines the impact of emotions on the intensification of speech fluency disorders in people who stutter - a speech disorder in which the fluency of speech is disrupted. Common stuttering behaviors are repetition of sounds or syllables, blocking or dragging words. Stuttering is often accompanied by body co-movements e. g. increased muscle tension, blushing, or accelerated heartbeat. From the psychological perspective emotions are playing the crucial role in the disorder, appearing as a result of non-fluency including logophobia, which is a fear of speaking. Stuttering can start at any point in life, although often begins in the childhood. About 1% of people stutter in adulthood, and 5% of the world's population has experienced speech fluency disorder. This study aimed to prove that there is a correlation between the emotional state of a person who stutter and the degree of severity of speech fluency disorder. For this purpose, positive emotion (joy) and negative emotion (anger, sadness, fear) were distinguished. People who stutter and people who can speak fluently (control group) were exposed to the above-mentioned emotions in artificial situations. Each participant in the study was presented with the video footage designed to evoke a specific emotion. Subsequently study participants were asked to answer questions after the video and undergo the trials of repetition and sentence completion. The utterances were used to calculate the percentage of speech fluency in relation to the spoken words after each presented material. The results made it possible to verify the research question about the existence of a link between the emotional state and the degree of intensity of the speech impediment