A meaning and content analysis for understanding the Qur’ān: Teysīru’l-Qur’ān

Kur’ân, bazı âyetlerinde kendisinin açık ve anlaşılır bir kitap olduğunu bildirmektedir. İnsanların Kur’ân’ı anlama düzeylerinin birbirinden farklılığı doğal bir durumdur. Kur’ân’ın ilk ve öncelikli muhatabı Hz. Peygamber’in, bütün Kur’ân’ı tebliğ etmekle birlikte bir kısım âyetlerini de tefsir ettiği nakledilmektedir. Özellikle Hz. Peygamber’in vefatı sonrasındaki siyasi, içtimai ve ilmî değişimler Kur’ân’ın doğru anlaşılması sorununu gündeme getirmiştir. Hicrî ikinci ve üçüncü asırlardan itibaren de Kur’ân’ın tefsiri ve onu doğru anlamanın metodunu derleyen eserler yazılmıştır. Kur’ân’ın açık ve kolay anlaşılır bir kitap olduğu, insanların anlaması için kolaylaştırıldığı bizzat Kur’ân’ın kendisi tarafından mükerreren altı çizilen bir konudur. Bununla birlikte Kur’ân’ın nüzûlünden günümüze yaklaşım ve yöntemleri bakımından farklı anlama ve yorumlama çabalarının olduğu da bir gerçektir. İnsanların ilmî birikimleri, yetenekleri, zekâ ve tecrübeleriyle orantılı olarak zaman içerisinde tefsir literatürü giderek genişlemiştir. Öncelikle cüz’î alanda başlayıp lügavî, mezhebî, işârî, kronolojik vb. yaklaşımlarla Kur’ân’ın bütün âyetlerini kapsayacak noktaya gelen tefsir çalışmaları, bu bağlamda Kur’ân’da farklı lafızlarla tekrarlanan “ القران تيسري/teysîrü’l-Kur’ân” mevzuunun irdelenmesini önemli hâle gerektirmektedir. Bu nedenle çalışmamız kapsamında mezkûr kavramın mana ve mahiyeti, bağlamı, epistemolojik imkânı ve anlama ile ilişkisi gibi konulara değinilmektedir. Buradan hareketle Kur’ân’ın anlaşılması meselesiyle de ilgisi olan konunun müfessirler tarafından nasıl yorumlandığı incelenmiş, farklı hikmetleri ve yönleri olan kolaylaştırmanın ilâhî bir nimet olduğu anlaşılmıştır.The Qur’ān states in some of its verses that it is a clear and understandable book. It is a natural situation that people’s levels of understanding the Qur’ān are different from each other. It is reported that Prophet Muhammad, the first and foremost addressee of the Qur’ān, conveyed the whole Qur’ān and interpreted some of its verses. Political, social, scientific, and cultural changes especially after the period of Prophet Muhammad brought up the problem of understanding the Qur’ān correctly. From the second and third centuries, A.H. tafsir books have been written to understand the Qur’ān. The subject that is underlined over and over in the Qur’ān is that it is a clear and easily understandable book. It is made easy for people to understand. However, it is a fact that there are different understanding and interpretation efforts in terms of the approach and methods from the revelation of the Qur’ān to the present day. The tafsir literature has gradually expanded over time in direct proportion to the scientific knowledge, abilities, intelligence, and experience of people. First of all, the tafsir studies which started for only a part of the book reached the point where all of the verses of the Qur’ān were commented on by using approaches such as linguistic, sectarian, mystical, chronological, etc. Thus, a study on the concept of “ القران تيسري/taysīru’l-Qur’ān” is required. For this reason, within the scope of our study, the meaning and nature of this concept, its context, epistemology, possibility, and its relationship with understanding are examined. From this point of view, how the subject, which is also related to the understanding of the Qur’ān, is interpreted by the commentators is analyzed