Politika života nasuprot politici odumiranja – psiho-sociološka analiza negativnih demografskih trendova kojima je izloženo srpsko društvo

Radna hipoteza rada je da društva, kao i pojedinci, imaju u sebi instinkt života tj. samoodržanja (koletivni eros), kao i instinkt smrti tj. autodestruktivni instinkt samouništenja (kolektivni tanatos), i da u različitim istorijskim razdobljima imamo različite odnose između ova dva instinkta unutar pojedinih ljudskih društava. Ovu radnu hipotezu smo iskoristili za psiho-sociološku analizu novijih demografskih trendova unutar sprskog društva. Tokom analize smo došli do zaključka da je određenom politikom moguće uticati na stopu nataliteta/fertiliteta i da postoje politike koje su vitalistički usmerene i koje postiču kolektivni eros, kao i one koje su autodestruktivne u ovome demografskom smislu, jer podstiču kolektivni tanatos. Nakon svega smo u zaključku rada predložili skicu jedne „politike života“ umesto „politike odumiranja“, kojom bi se moglo uticati na podizanje vitalnih kapaciteta sprskog društva