Marcus Antonius policy for Cilicia

Marcus Antonius, M.Ö. 39 yılında Anadolu’da bir takım düzenlemelere girişmiş ve Anadolu’nun doğu ve orta bölümünde olduğu gibi, Kilikya’da da doğrudan yönetimine dahil etmek istemediği, kabilesel yoğunluğun bulunduğu bölgeleri, çeşitli yerel hükümdarlara bağlama esasına dayanan geleneksel Roma politikasını uygulamıştır. Antonius’un Dağlık Kilikya’da bağımlı krallar tayin etme politikasını uygularken, kişisel dostluk bağını ön plana çıkardığı anlaşılmaktadır. Dağlık Kilikya’nm diğer bölgelerinde bir dizi bağımlı krallık oluşturmakla yetinmesine karşın, Olba Tapmak Krallığı’nı övgüye değer bir yetkiyle donattığına şahit olmaktayız. Antonius’un, Ovalık Kilikya’da da kişisel dostluk bağı kurarak yerli pensleri kullanma politikasını tercih ettiği görülür. Onun Ovalık Kilikya’da uyguladığı politikaya en güzel örneği, bağımlı kral Tarkondimotos ve krallığı oluşturmuştur.Marcus Antonius attempted some arrangements in the Anatolian in 39 B.C and he had applied the traditional Roman policy of coupling the regions of tribal accumulations under the sovereignty of Rome to various local kings, which he would not like to have as a part of the administration such as the eastern and central parts of Anatolian, also Cilicia. While Antonius was establishing the vassal kingdom system in the Cilicia Tracheia, it is obvious that he took personal friendships in forefront. Despite of being content with establishing a number of vassal kingdoms in other regions of Cilicia Tracheia, it is obvious that he equipped the Sanctuary Olba Kingdom with praiseworthy authorities. In the Cilicia Pedias, it is to be seen that Antonius had preferred to make use of the local princes by establishing personal friendships. The best example for his policy in the Cilicia Pedias is the one related with the vassal king Tarkondimotos and his Kingdom