The content of capitalist spirit in the Yahveism

Musevilik ile kapitalizm arasındaki yakınlık ve birbirine benzerlik, Tanrı ile İsrail arasında yasal olarak düzenlenmiş anlaşmaya göre ayrıntılı olarak tanımlanmıştır. Bir bütün olarak dinsel sistem, gerçekte, Yehova ile seçilmiş halkı arasında gerçekleştirilmiş bir anlaşmadan başka bir şey değildir. Musevilik, sonuçlarıyla ve yüklediği görevleriyle bir anlaşmadır. Tanrı vaatlerde bulunmakta, mutluluk ve refah vermekte, dürüstlüğün mutlaka karşılığını vereceğini bildirmektedir. Her hangi bir kişinin dürüst ya da günahkâr olduğuna dair nihai kararı, ölümünden sonra verilmektedir. Kişinin ölümünden sonra hesap defteri kapanmakta, büyük döküm çıkarılmakta, bakiye kendisine bildirilmektedir. Her bir kişi için tutulan bu kişisel amel ve niyet hesaplar kolay bir şey olmasa dahi, hesap mantığını anlamak, hiç de zor değildir. Rabbinik ilahiyat rasyonel muhasebe sisteminin gelişmesine katkıda bulunmuştur. İhlal edilen emirlerin miktarının muhasebesi ayrı ve tek başına tutulmaktadır. Tıpkı paranın kişiden ayrı olarak hesaplandığı muhasebe kayıtlarında olduğu gibi, günahkâr kişinin kim olduğu veya ahlaki durumunun ne olduğu hiç önemli değildir. Tıpkı alış veriş sonrası edinilen her paranın toplam paraya ilave edilmesi gibi , her bir amel sonucu toplam tutara ilave edilmektedir.The kinship between judaism and capitalism is further illustrated by the contract which legally regulated relationship between God and Israel. The whole religious system is in reality nothing but a contract between Jehovah and His chosen people. Judaism is a contract with all its consequences and all its duties. God promises something and gives prosperous and the righteous must give Him something in return. The final decision as to the righteousness or wickedness of any man is made after his death. The account is then closed, and grand total drawn up. It is not difficult to perceive that the keeping of these accounts was no easy matter. Rabbinic theology was contribute to evolve of the rational system of bookkeeping. The quantity of the broken commandments alone counts. No consideration whatever is had for the personality of the sinner or his ethical state, just as a sum of money is separated from persons, just as it is capable of being added to another abstract sum of mone