مجموعۀ اشعار

İçerdiği şiirler bakımından cönk özelliği gösteren mecmuada gazel, kaside, nutuk, nefes, koşma, destan ve hatta tekerleme biçiminde şiirler vardır. Mecmuada şiiri bulunan şairler: Rüşdî, Kânî, Niyâzî, Sezâî, Vahdetî, Şîrî Baba, Şerîf, Fuzûlî, Şöhretî, Ahmedî, Muhyî, Yûnus, Eşref-zâde, Hâşim, Hatâî Baba, İlhâmî (Sultan Selim), Meşâmî, Bosnevî, Kul Hasan, Nebâtî, Necâtî, Bâkî, İrşâdî, Feryâdî, Nef’î, Sâdık, Sâgarî, Fehmî, Nesîmî, Fevrî, Figânî, Rahmî, Zuhûrî, Zihnî, Hüsnî, Lutfî, Mâhî, Rûhî, Ferâğî, Haşmet, Âlî-i Bağdadî, Ülfetî, Âhî, Mengûşî, Levnî, İlmî, Kul Himmet, Nûrî, Şükrî, Fâzıl, Tâhir, Vîrânî, Sabrî, Neş’et, Seyfî, Fikrî, Neşâtî, Sâfî, Meylî, Aynî Baba, Emînî, Ümmî Sinan, Abdal Pir Sultan, Kul Himmet Baba, Attâr, Ahmed-i Sârbân. Eserde daha çok nefes, nutuk, ilahi tarzı şiirler yer almaktadır. Rüşdî mahlaslı şairin şiirleri bir divançe olacak kadar fazladır. Kimliği hakkındaki tek ipucu şeyhi Muhammed Zühdî için yazığı şiirdir (yk. 22a-b) Ayrıca Rüşdî’nin “yirmi vech ile kıraat olunur musanna” nati (1b-2b), “İbret-nâme”si (67b-69a), “durûb-ı emsâl kasidesi” (70b-72a)/ Hüsnî’nin “Medh-i Rûm Tazesi” başlıklı gazeli (52b-53a)/ Nesîmî’nin “Bahar-nâme”si (125b-126b) gibi ilginç şiirler vardır