Machiavelli's reason of state-republicanism

U članku autor pokušava da uspostavi vezu između Makijavelijeve teorije državnog rezona (ragione di stato), koja je po opštem mišljenju razvijena u Vladaru, i njegove republikanske teorije, izložene u Raspravama o prvoj dekadi Tita Livija. Makijavelijeve razbacane analize različitih slučajeva dozvoljavaju zaključak da republikanske vođe ne inkliniraju ništa manje ka arcana imperii od kraljeva i tirana. Zapravo, Makijaveli se bavio uputstvima državnog rezona kao svojevrsnim naučnim uvidima u dinamiku univerzalne prirodne sile i njenih pravilnosti. Stoga je Makijavelijevo učenje o državnom rezonu primenljivo kako na monarhije, tako i na republike; štaviše, njen najvažniji uticaj on je očekivao u temeljno degenerisanim republikama (poput onih italijanskih) u kojima sposoban vođa primenjuje program regeneracije.In the article the author is trying to establish the connection between Machiavelli's theory of the Reason of state (ragione di stato, commonly associated with his Prince) and his republican theory (basically developed in his Discourses on the First Decade of Titus Livius). Machiavelli's scattered analyses of various cases permit the conclusion that republican leaders are not less attracted to the arcana imperii than the kings and tyrants. As a matter of fact, Machiavelli dealt with the instructions of the Reason of state as some kind of scientific in­sights in the dynamic of universal natural force and its regularities. Therefore Machiavelli's teaching of the Reason of state applied both on monarchies and republics; furthermore, he expected its most important impact on thoroughly degenerated republics (such as those in contemporary Italy) in which capable leader pursues the program of its regeneration