دراسة الدور الوسیط للذکاء الروحي في علاقاته بین الفضيلة التنظيمية وتعزیز نفسیات معلمي المدارس الإبتدائیة في مدینة أردبیل

سابقه و هدف: در قرن بیست‌ویک نگرش‌های جدیدی نسبت به جنبه‌های اخلاقی معلمان در مدارس شده است و با توجه به نقشی که فضیلت در پرورش احساسات و تعاملات سازنده دارد، اهمیت روزافزون آن در بهبود بهزیستی روان‌شناختی آشکار شده است. ازاین‌رو، هدف پژوهش حاضر تبیین نقش واسطه‌ای هوش معنوی در رابطۀ بین فضیلت سازمانی و بهزیستی روان‌شناختی در بین معلمان مقطع ابتدایی شهر اردبیل بود. روش کار: روش این پژوهش توصیفی-همبستگی مبتنی بر الگوی معادلات ساختاری است. جامعۀ آماری پژوهش تمامی معلمان دورۀ ابتدایی شهر اردبیل به تعداد 3850 نفر بود که از این تعداد 350 نفر نمونۀ آماری پژوهش در نظر گرفته شدند که بر اساس فرمول کوکران و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌های استاندارد بهزیستی روان‌شناختی، فضیلت سازمانی و هوش معنوی و برای تحلیل یافته‌ها از روش الگوی معادلات ساختاری استفاده شد. در این پژوهش همۀ موارد اخلاقی رعایت شده است و مؤلفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند. یافته‌ها: نتایج حاصل از ضریب همبستگی نشان داد که بین متغیّرهای فضیلت سازمانی، هوش معنوی و بهزیستی روان‌شناختی همبستگی معنادار در جهت مثبت وجود داشت. علاوه‌براین، فضیلت سازمانی بر بهزیستی روان‌شناختی (27/0) و هوش معنوی (84/0) و هوش معنوی بر بهزیستی روان‌شناختی (68/0) اثر مستقیم مثبت و معناداری داشت. علاوه‌براین، فضیلت سازمانی از طریق هوش معنوی بر بهزیستی روان‌شناختی (74/9) اثر غیرمستقیم مثبت و معناداری داشت. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های به‌دست‌آمده، هرچقدر هوش معنوی معلمان و فضیلت در سازمان بالاتر باشد به همان میزان بهزیستی روان‌شناختی و رضایت از کار بیشتر می‌شود. بنابراین فضیلت به‌عنوان یک متغیّر اخلاقی اسلامی در سازمان می‌تواند بر هوش معنوی و بهزیستی روان‌شناختی معلمان تأثیر بگذارد.Background and Objective: In the 21st century, new perspectives emerged on the moral aspects of teachers in schools, and the role that virtue plays in fostering constructive emotions and interactions has highlighted the growing importance of virtue in improving psychological well-being. The aim of this study was to explain the mediating role of spiritual intelligence in the relationship between organizational virtue (as an Islamic religious variable) and psychological well-being among primary school teachers in Ardabil. Methods: The research method is descriptive correlational based on structural equation modeling. The statistical population of this study included all primary school teachers in Ardabil (no=3850), out of whom 350 were selected as the statistical sample of the research based on Cochran's formula and using multi-stage random cluster sampling method to collect data. Standard questionnaires of psychological well-being, organizational virtue, and spiritual intelligence were used to collect data. Also, structural equation modeling was used to analyze the data. In this study, all the ethical considerations were observed and the authors reported no conflict of interest. Results: The results of the correlation coefficient showed a significant correlation between the variables of organizational virtue, spiritual intelligence and psychological well-being in a positive direction. The results also showed that organizational virtue has a positive and significant direct effect on psychological well-being (0.27). Organizational virtue has a positive and significant direct effect on spiritual intelligence (0.84). Spiritual intelligence has a positive and significant effect on psychological well-being (0.68). In addition, organizational virtue has a positive and significant indirect effect on psychological well-being (9.74) through spiritual intelligence. Conclusion: The higher the teachers 'spiritual intelligence and vigilance in the organization, the higher the psychological well-being and job satisfaction. Therefore, virtue as an Islamic moral variable in the organization can affect the teachers' spiritual intelligence and psychological well-being.خلفية البحث وأهدافه: شهد القرن الواحد والعشرین توجهات جدیدة للجانب الأخلاقي لدی معلمي المدارس الإبتدائیة. ونظراً إلی الإهمیة المتزایدة التي باتت تحظی بها مسئلة الفضیلة الأخلاقیة في تنمیة المشاعر الإجتماعیة والعمل الإجتماعي، أصبحت هذه المسئلة محط اهتمام کبیر نظرا لدورها الإیجابي في تحسین الجانب الروحي لدی الإنسان. وانطلاقا من هذه القناعات تسعی هذه الدراسة لتبیین ودراسة الدور الوسیط للذکاء الروحي في علاقاته بین الفضيلة التنظيمية وتعزیز نفسیات معلمي المدارس الإبتدائیة. وقد اخترنا مدارس مدینة أردبیل الإبتدائیة کنموذج لتطبیق هذه الدراسة. منهجية البحث: تعتمد هذه الدراسة علی منهج الوصفي/التضامني القائم علی نمذجة المعادلات الهيكلية. أما الفئة التي أجریت علیها هذه الدراسة فهي تشمل جمیع معلمي مدینة أردبیل البالغ عددهم 3850 معلماً إبتدائیاً، اخترنا من بینهم 350 معلما لتطبیق البحث علیهم ودراسة المعطیات الحاصلة من مجموع الإحصاءات. اعتمدت هذه الدراسة على منهجیة کوکران واستخدمت الطریقة العشوائیة لاختیار النماذج المطلوب إجراء الدراسة علیها. کما اعتمدت هذه الدراسة في تحلیل معطیاتها علی استبیانات علم النفس، والفضيلة التنظيمية، والذکاء الروحي. ولدراسة المعطيات تم الاعتماد على نمذجة المعادلات الهيكلية. تمت مراعاة جميع الموارد الأخلاقية في هذا البحث واضافة الى هذا فإن مؤلفي البحث لم يشيروا الى اي تضارب في المصالح. المعطیات: تشیر نتائج البحث حول درجة التضامن أنّ الفضيلة التنظيمية، والذکاء الروحي، وتحسین الجانب النفسي وتعزیز التضامن یلعب دوراً إیجابیاً في تعزیز التضامن والتعامل الإیجابي. فضلاً عن ذلك، فإن تأثیر کل من هذه المقولات کان مباشرا وذا دلالة احصائیة وعلی النحو التالي: الفضيلة التنظيمية علی تعزیز النفسیات (27/0) والذکاء الروحي (84/0) والذکاء الروحي علی تعزیز المعنویات (68/0). کما أنّ تاثیر الفضيلة التنظيمية عبر الذکاء الروحي علی تعزیز النفسیات بلغ (74/9) و کان له تأثیر غیر مباشر وذو دلالة احصائیة. الاستنتاج: توکد نتائج البحث أنّ تمتع المعلم بالذکاء الروحي والفضيلة التنظيمية له صلة وثیقة بالنفسیات العالیة وکلما کان الذکاء الروحي کبیراً کان جانب النفسي لدی المعلم کبیراً أیضاً. وبناء علی هذه المعطیات یمکن القول أنّ معیار الأخلاق الدینیة في المؤسسة أو المنظومة یمکن أن تؤثر إیجابا علی الذکاء الروحي و تعزز الجانب النفسي لدی المعلم