Differences between childhood traumatic experiences and coping styles for male and female patients with major depression

Amaç: Çalışmamızın amacı majör depresyon hastalarında çocukluk çağı travmalarını ve travmaların başa çıkma yöntemleri üzerindeki etkisini araştırmak, cinsiyete özgü farklılıkları ortaya koymaktır. Yöntem: Çalışmamıza 100 (50 kadın, 50 erkek) majör depresyon hastası dahil edildi. Hastalara Sosyodemografik Veri Formu, Beck Depresyon Ölçeği (BDO) ve Başa Çıkma Tutumlarını Değerlendirme Ölçeği (COPE) uygulandı. Hastaların çocuklukta istismar ve ihmal yaşantıları Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği (CTQ-28) kullanılarak değerlendirildi. Bulgular: İlk olarak travma mağduru kadınlarda daha çok duygusal odaklı, erkeklerde ise sorun odaklı ve işlevsel olmayan başa çıkma yöntemlerinin kullanıldığı saptandı. İkinci olarak, her iki grupta da depresyon derecesi ile tüm travma türleri; cinsel istismar ile duygusal odaklı başa çıkma puanları arasında pozitif bir ilişki saptandı. Ek olarak, travmanın erkeklerde daha fazla başa çıkma yöntemi farklılığına yol açtığı belirlendi. Son olarak çok değişkenli lineer regresyon modeline göre her iki cinsiyette de cinsel istismara maruz kalmanın duygusal odaklı yöntemlerin kullanımı ile pozitif şekilde ilişkili olduğu saptandı. Depresyon şiddetinin ise, yalnızca erkeklerde, duygusal odaklı ve işlevsel olmayan baş etme yöntemlerinin kullanımı için bağımsız bir prediktör olduğu belirlendi. Sonuç: Çocukluk çağı travmaları ve cinsiyete özgü başa çıkma yöntemleri hakkında bilgi sahibi olmak, depresyon riski ve tedaviye yanıtı belirlemede yardımcı olabilir. Gelecek çalışmaların bu alandaki belirleyiciler ve nedenler üzerine yoğunlaşması gerekmektedir