FONKSİYONEL BÖLGE IŞIĞINDA TÜRKİYE’DEKİ BÖLGE ANLAYIŞINA DAİR BİR DEĞERLENDİRME

Cities and regions are evolving primarily as a result of population increase. Thus, they need more complicated approaches and more functional solutions for the development process. In this respect, the functional region approach promises sustained socio-economic development with its well-designed principles. Principles of the approach are easy to adopt and flexible to practice in any region. Conversely, Turkey adopts an approach resulted from the EU harmonization process. In this approach, regions of the country are defined by NUTS2 regions formed only according to distance although Turkey needs an approach that considers socio-economic development because of its heterogeneous structure. This study aims to clarify that the region approach of Turkey cannot succeed in sustaining regional development, ensuring aim-practice consistency and dealing with current challenges of regions. In this respect, the law of the current approach, socio-economic development levels of regions and changes in population, employment and unemployment rates, migration velocity, net migration and gross national product per capita are evaluated. Also, the thesis advocates the functional region approach provides a reasoned framework to investigate and manage the regions of Turkey. In parallel to this, the background, structure and principles of the approach are defined and examined.Şehirler ve bölgeler, öncelikli olarak nüfus artışının bir sonucu olarak değişmektedir. Bu nedenle, yaşanan gelişme süreci için daha karmaşık yaklaşımlara ve daha işlevsel çözümlere ihtiyaç duyarlar. Bu bağlamda, fonksiyonel bölge yaklaşımı, iyi tasarlanmış ilkeleriyle sürdürülebilir sosyo-ekonomik kalkınmayı vaat etmektedir. Yaklaşımın ilkeleri kolay benimsenebilir ve her bölgede uygulanabilmesi için esnektir. Buna karşılık Türkiye, AB uyum süreci sonucunda ortaya çıkan bir yaklaşımı benimsemektedir. Bu yaklaşıma göre, Türkiye'nin heterojen yapısı sebebi ile sosyo-ekonomik kalkınmayı dikkate alan bir yaklaşıma ihtiyacı olmasına rağmen, bölgeler yalnız mesafeye göre oluşturulmuş İBBS2 bölgeleri ile tanımlanmaktadır. Bu çalışma, Türkiye'nin bölge yaklaşımının bölgesel kalkınmayı sürdürmede, amaç-uygulama tutarlılığını sağlamada ve bölgelerin mevcut sorunlarıyla başa çıkmada başarılı olamayacağını açıklığa kavuşturmayı amaçlamaktadır. Bu doğrultuda, mevcut yaklaşıma dair kanun, bölgelerin sosyo-ekonomik gelişmişlik düzeyleri ve nüfus, istihdam ve işsizlik oranları, göç hızı, net göç ve kişi başına düşen gayri safi milli hasılada görülen değişim değerlendirilmektedir. Ayrıca tez, fonksiyonel bölge yaklaşımının Türkiye'nin bölgelerini incelemek ve yönetimini sağlamak için iyi düşünülmüş bir çerçeve sağladığını savunmaktadır. Buna paralel olarak, yaklaşımın arka planı, yapısı ve ilkeleri tanımlanmış ve incelenmiştir.M.S. - Master of Scienc