Człowiek stary w obliczu izolacji więziennej

CEL NAUKOWY: Celem naukowym jest ukazanie sytuacji oraz rozwiązań wykorzystywanych w pracy z seniorami przebywającymi w zakładach karnych oraz pokazanie zróżnicowanych problemów charakterystycznych dla tej grupy więźniów. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problem badawczy został sformułowany w postaci pytań: Jakie rozwiązania są stosowane w pracy z seniorami przebywającymi w warunkach izolacji więziennej? Jakie problemy występują w pracy z osadzonymi seniorami? Wykorzystane zostały metoda sondażu diagnostycznego oraz analiza treści. PROCES WYWODU: Na wstępie artykułu wyjaśniony został cel odbywania kary pozbawienia wolności i zadania kadry resocjalizacyjnej w pracy ze skazanymi, także seniorami. Następnie przedstawiono dane demograficzne dotyczące osób starych oraz charakterystykę okresu starości. W dalszej kolejności przedstawiono specyfikę funkcjonowania osób starych w więzieniu, ich problemy i potrzeby. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Analiza dotyczyła wykorzystywanych w pracy z przebywającymi w zakładach karnych seniorami rozwiązań oraz problemów tej grupy. Wskazała na korzystne zmiany w zakresie podejmowanej pracy ze skazanymi seniorami. Służba więzienna uwzględnia ich szczególne warunki fizyczne, psychiczne, życiowe doświadczenie, także kryminalne. Seniorzy w więzieniu generują problemy dla całego systemu więziennictwa, powodują wzrost kosztów, są wyzwaniem dla personelu i współwięźniów. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Wzrasta populacja seniorów w więzieniu. Seniorom trzeba zapewnić opiekę lekarską i kontakt z rodziną. Konieczne jest uwzględnienie ich trudności z przystosowaniem się do więziennej rzeczywistości oraz to, że wielu z nich nie ma dokąd wrócić po zakończeniu odbywania kary. Niezbędne jest wdrażanie specjalistycznych programów korekcyjnych skierowanych do tej grupy skazanych i uwzględniających ich potrzeby. W przygotowaniu przyszłych kadr jednostek penitencjarnych należy zwrócić uwagę na umiejętność pracy z seniorami