Aktorzy rozwoju gospodarczego jako wytwór odziaływań socjalizacyjnych systemu społecznego

CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest określenie społeczno-kulturowych uwarunkowań zaangażowania jednostki w proces rozwoju gospodarczego, wraz z wyeksponowaniem odziaływań socjalizacyjnych systemu społecznego na aktorów społecznych. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Diagnoza socjalizacyjnych odziaływań przebiegać będzie w dwóch etapach: konceptualnym i empirycznym. W pierwszym z wymienionych metodą analizy jest dyskusja pojęć i koncepcji, w drugim – studium przypadku (analiza biografii w kontekście historyczno-kulturowym oraz pojęć habitusu i roli społecznej). PROCES WYWODU: Kluczową kategorią w niniejszej analizie jest pojęcie rozwoju gospodarczego, które przedstawione zostanie wielo-paradygmatycznie, zarówno w odniesieniu do koncepcji ewolucyjnych, modernizacyjnych, jak i dialektycznych. „Rozwój gospodarczy” daje się rozpoznać jako proces osadzony w przestrzeni międzyludzkiej, dzieło aktorów społecznych, funkcjonujących w ramach systemu społecznego. Koncepcja na temat mocy socjalizacyjnej systemu przeanalizowana zostaje w odniesieniu do klasycznych już koncepcji Hagena, McClellanda, Kochanowicza, czy Hryniewicza oraz przy w kontekście przywołanej biografii, stanowiącej studium przypadku. WYNIKI ANZLIZY NAUKOWEJ: Rozwój gospodarczy daje się ostatecznie poznać jako proces społecznie i aksjologicznie zakorzeniony. Aktorzy procesu to zaś wytwór kultury, historii i relacji społecznych, w których uczestniczą. Konstatacja ta pozwala jednocześnie zadać pytanie o rolę uniwersytetu i szkolnictwa w kształtowaniu postaw przedsiębiorczych. WNIOSKI, INNWACJE, REKOMENDACJE: Ostatecznym wnioskiem i rekomendacją jest wyznaczenie doniosłej roli współczesnego uniwersytetu w formowaniu duch gospodarczej inicjatywy.