Η σύνταξη του συνδέσμου κἂν στις παραχωρητικές προτάσεις των ελληνικών μη λογοτεχνικών παπύρων της αυτοκρατορικής και της πρώιμης αραβικής εποχής

Το άρθρο ασχολείται με τη χρήση του συνδέσμου κἂν στις παραχωρητικές προτάσεις των ελληνικών παπυρικών εγγράφων της αυτοκρατορικής και της πρώιμης αραβικής περιόδου (31 π.Χ. - 800 μ.Χ.). Οι εισαγωγικές παρατηρήσεις επικεντρώνονται στη συχνότητα εμφάνισης και στον τρόπο σύνταξης αυτού του συνδέσμου. Ακολουθούν αντιπροσωπευτικά παραδείγματα της συντακτικής δομής του συνδέσμου κἄν, τα οποία απαντούν σε ένα σώμα περίπου 55.000 παπυρικών, μη λογοτεχνικών, κειμένων και 15.000 οστράκων της εξεταζόμενης περιόδου. Η σύγκριση αυτής της δομής με τη γλώσσα της κλασικής εποχής, των ελληνικών επιγραφών και της Καινής Διαθήκης μας οδηγεί σε χρήσιμα συμπεράσματα για τη γλώσσα των παπύρων της εποχής και το μορφωτικό επίπεδο των γραφέων.ABSTRACTThe article deals with the use of the conjunction κἄν in concessive clauses of Greek documentary papyri of the Imperial and early Arabic Period (31 B.C. - 800 A.D.). The introductory remarks focus on the frequency of occurrence and the syntax of this conjunction. Then, there are representative examples of the syntactic construction of the conjunction κἄν, which are found in a body of approximately 55,000 Greek non-literary papyri texts and 15,000 ostraca of the period under consideration. The comparison of this structure with the language of the Classical Period, the Greek Ιnscriptions and the New Testament leads us to useful conclusions about the language of the papyri of this era and the educational level of the writers