Wpływ zróżnicowanych dawek nikosulfuronu na wybrane cechy biometryczne i biomasę siewek komosy białej (Chenopodium album L.), chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli L.) i maruny bezwonnej (Matricaria maritima ssp. inodora L.)

Celem pracy była ocena wpływu zróżnicowanych dawek nikosulfuronu (50, 67 i 100% dawki rekomendowanej przez producenta) stosowanych samodzielnie oraz z adiuwantem olejowym Atpolan 80 EC na wybrane cechy biometryczne i biomasę siewek komosy białej (Chenopodium album L.), chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli L.) i maruny bezwonnej (Matricaria maritima ssp. inodora L.). Zabiegi herbicydowe wykonano w stacjonarnej komorze opryskowej, gdy testowane rośliny osiągnęły fazę BBCH 12–13. Po około 4 tygodniach od aplikacji oznaczono powietrznie suchą masę oraz długość części nadziemnych i korzeni testowanych roślin. Największą skuteczność chwastobójczą nikosulfuronu wykazano w odniesieniu do E. crus-galli, mniejszą zaś względem Ch. album i M. maritima ssp. inodora. W stosunku do wariantów herbicydowych bez wspomagacza dodatek adiuwanta zwiększył skuteczność działania nikosulfuronu