Constructs of expedience / places of experience: National Art Galleries and the formulation of national imaginaries

Thesis (MA(VA))--Stellenbosch University, 2021.ENGLISH ABSTRACT: It has been widely suggested that ideological state apparatuses such as national galleries play a significant role in the construction of national imaginaries. This study considers whether the state institution of SANG can fulfil this task of narrating the national imaginary in the postcolony, given the financial neglect of the institution by the postcolonial state. I explore the formulation and narration of a post-apartheid national imaginary through a critical analysis of four exhibitions which all draw exclusively or extensively from the SANG’s permanent collection. I contend that each of these exhibitions attempts such a narration of a new national imaginary, regardless of the extent to which the curators had to manage with severe financial restrictions. The survey period of 1994 to the present allows for this institutional emergence of a new South African national imaginary to be explored through a range of discourses including rainbowism, the African Renaissance, ethnic particularism and supranational identities.AFRIKAANSE OPSOMMING: Daar word algemeen voorgestel dat ideologiese staatsapparate soos nasionale galerye 'n belangrike rol speel in die bou van nasionale verbeeldings. Hierdie studie oorweeg of die staatsinstelling van die Suid Afrikaanse Nasionale Galery die taak kan vervul om die nasionale denkbeeld in die postkolonie te vertel, gegewe die finansiële verwaarlosing van kulturele instelling deur die postkoloniale staat. Ek ondersoek die formulering en vertelling van 'n post- apartheid nasionale denkbeeld deur 'n kritiese ontleding van vier uitstallings wat almal uitsluitlik of grootliks uit die permanente versameling van die Suid Afrikaanse Nasionale Galery kom. Ek beweer dat elkeen van hierdie uitstallings so 'n vertelling van 'n nuwe nasionale denkbeeld aanpak, ten spite van die mate waarin die kurators ernstige finansiële beperkings moes bestuur. Die opnametydperk van 1994 tot hede maak dit moontlik om hierdie institusionele opkoms van 'n nuwe Suid-Afrikaanse nasionale denkbeeld te ondersoek deur 'n verskeidenheid diskoerse, waaronder reënboogisme, die Afrika Renaissance, etniese partikularisme en supranasionale identiteitsformering.Master