بررسی و نقد مفهوم واژۀ مجنون در تفاسیر قرآنی

Majnoon (insane) is one of the words used in the Holy Quran and one of the words that the infidels of Quraysh have attributed to the Prophet of Islam (PBUH). The study of most Qur'anic commentaries shows that this word has been used in most Quranic commentaries in the meaning of “haunted”, “crazy” and also someone whose intellect has disappeared. Reflections on pre-Islamic Arabic culture and literature, Iranian culture and literature, and other nations show that the word has a different meaning from the perspective of Quranic interpretations and is equivalent to concepts such as “poet” and “priest”. This article tries to explain the true meaning of this word, its connection with the two words priest and poet, as well as the reasons of the accused, by examining some prominent Shiite and Sunni interpretations and also paying attention to the cultural and literary contexts of pre-Islamic Arabia, literature and culture of Iran and the world. Being the Prophet of Islam (PBUH) address this attribute.مجنون یکی از واژه‌های به ‌کار رفته در قرآن کریم و از جمله صفاتی است که کفار قریش به پیامبر اسلام(ص) نسبت داده‌اند. مطالعه و بررسی اغلب تفاسیر قرآنی نشان می‌دهد که این واژه در اكثر تفاسیر قرآنی در معنا و مفهوم «جن‌زده»، «دیوانه» و نیز کسی که عقل او زایل شده، به کار رفته است. تأمل در فرهنگ و ادبیات عرب قبل از اسلام، فرهنگ و ادبیات ایران و سایر ملل نشان می‌دهد که این واژه معنای متفاوت با دیدگاه تفاسیر قرآنی داشته و معادل مفاهیمی چون «شاعر» و «کاهن» به کار رفته‌ است. این نوشتار سعی دارد با بررسی بعضی از تفاسیر برجسته شیعه و سنی و نیز توجه به بسترهای فرهنگی و ادبی عرب جاهلی، ادب و فرهنگ ایران و جهان، به تبیین مفهـوم واقعی این واژه، ارتباط آن با دو واژه کاهن و شاعر و نیز دلایل متهّم بودن پیامبر اسلام(ص) به این صفت بپردازد.