Upotreba i odgođene komplikacije nakon ugradnje govorne proteze kod laringektomiranih bolesnika - naš pristup rješavanju curenja uz protezu

Aim: To determine success in use of voice prosthesis, prosthesis lifetime and long-term complications after total laryngectomy with primary tracheoesophageal puncture and to describe our approach to periprosthetic leakage. Introduction: Voice restoration after total laryngectomy is usually performed by placing a silicone voice prosthesis in an artificially formed tracheoesophageal fistula. Methods: We performed a retrospective study on 187 laryngectomies with primary tracheoesophageal puncture in the 15-year period, treated in our hospital. Results: In the group of patients with more than 1 year follow up, 87.8% of patients had successful voice restoration. Average prosthesis lifetime was 8 months. Long-term complications developed in 17.5% of patients. Periprosthetic leakage was the most common. We were able to successfully resolve long-term complications in 19/24 patients and they continued to use their vocal prostheses. Conclusion: The primary placement of the voice prosthesis is successful and safe way to restore a voice after a total laryngectomy. Complications are commonly treatable in an outpatient clinic or with minor surgery.Cilj rada je analizirati uspješnost korištenja govornih proteza, životni vijek proteza kao i odgođene komplikacije kod primarne ugradnje govorne proteze nakon totalne laringektomije kao i opisati naš pristup rješavanju curenja uz protezu. Uvod: Govorna rehabilitacija nakon totalne laringektomije se najčešće postiže ugradnjom silikonske govorne proteze u umjetno formiranu treheoezofagealnu fistulu. Metode: retrospektivno smo analizirali 187 bolesnika koji su u 15-godišnjem periodu liječeni u našoj bolnici te kod kojih je učinjena primarna ugradnja govorne proteze nakon totalne laringektomije. Rezultati: U grupi bolesnika koji su postoperativno praćeni više od godine dana, 87,7% je zadovoljavajuće govorno rehabilitirano. Prosječno trajanje govorne proteze je bilo 8 mjeseci. Odgođene komplikacije je razvilo 17,5% bolesnika. Najčešća komplikacija je bila curenje uz govornu protezu. Uspješno smo riješili odgođene komplikacije kod 19 od 24 bolesnika koji su se nakon toga nastavili služiti govornom protezom. Zaključak: Primarna ugradnja govone proteze je uspješan i siguran način postizanja govorne rehabilitacije nakon totalne laringektomije. Komplikacije nakon postupka je najčešće moguće rješiti već prilikom ambulantnog pregleda ili manjim kirurškim zahvatima