Możliwości i ograniczenia stosowania wybranych strategii motywowania studentów w warsztacie pracy polonisty uniwersyteckiego

The article focuses on students’ motivation regarding the didactics of Polish Literature. The author recognizes possibilities and constraints of chosen motivation strategies, pointing out the specificity of Polish Literature as a field of study and the factors which determine the work with these students. Basing on her own didactic practices, the author proposes a few ideas of raising the level of motivation in the group of students, pursuing the virtuous cycle of learning, and improving their self-esteem. The text refers to different strategies of motivation based on the humanistic and constructivist paradigms and presents the advantages of applying the motivation-centred approach, in which the teacher reinforces the intrinsic motivation of students, respects their individual choices and, generally, make them the subjects of the whole learning process. The topic seems to be especially weighty in the context of return to stationary education after the coronavirus crisis.Tekst porusza problem motywacji u studentów polonistyki i kierunków pokrewnych. Autorka koncentruje się na możliwościach i ograniczeniach wybranych strategii motywowania, zwracając uwagę na specyfikę kierunku studiów i uwarunkowania pracy ze studentem polonistyki. W oparciu o własną praktykę dydaktyczną przedstawia propozycje działań, które mogą wpłynąć na podniesienie motywacji studentów, zrealizowanie budującego cyklu uczenia się, ale także poprawę samooceny i wzmacnianie pozytywnych przekonań o własnym potencjale. Odwołuje się do strategii motywowania opartych na modelach humanistycznym i konstruktywistycznym, przedstawiając korzyści, jakie dla dydaktyki polonistycznej może przynieść podejście oparte na wzmacnianiu wewnętrznej motywacji studenta i respektowaniu jego indywidualnych wyborów – a więc uczynienie go podmiotem procesu uczenia się. Zagadnienie to zasługuje na szczególny namysł w kontekście powrotu do nauczania stacjonarnego po kryzysie pandemicznym