Yabancı uyruklu öğretim elemanlarının kişisel mesleki uygulama bilgisi: Bir vaka çalışması

In the context of internationalization, international faculty are considered among stakeholders in higher education. These instructors’ cognition about teaching reflects over the classroom and the institution through their personal practical knowledge embodied by past experiences, current awareness, and future expectations. Their cognition also shapes and is shaped within sociocultural venues. In this regard, this case study was designed to explore personal practical knowledge of five English language instructors working at the Department of Foreign Languages of a Turkish foundation university. Their personal practical knowledge was examined with four constructs. These were narrative unity, images, cycles, and rhythms. In addition, the extracurricular activities generated and supported by these instructors were scrutinized with reference to Cultural Historical Activity Theory. In line with the theory, students attending the clubs, coordinators, and international teaching assistants also participated in the study. Data were collected in one academic term with semi-structured interviews, focus group interviews, observations, and reflections on documents. Data analysis was carried out with a three-tiered method. Upon examining narrative unity, images, rhythms, and cycles, teaching philosophies as a moral component of personal practical knowledge was found to be externalized through the preferred classroom practices. Besides, teacher learning actualized with mediation was found to embody the instructors’ personal practical knowledge. Their knowledge was also seen to be influential in informing their practices in the classrooms and the clubs. As non-formal curricular settings developed with personal practical knowledge, these extracurricular activities provided affordances for intercultural reflections among students and instructors within the department.Uluslararasılaşma bağlamında yabancı öğretim elemanı zümresi yükseköğretimin paydaşları arasında yer almaktadır. Bu öğretim elemanlarının öğretim hakkındaki bilişsellikleri geçmiş deneyimleri, şu anki farkındalıkları ve gelecek beklentileriyle şekillenen kişisel mesleki uygulama bilgileri yoluyla sınıflara ve kurumlara yansımaktadır. Ayrıca öğretim elemanlarının bilişsellikleri sosyokültürel alanlarda biçimlenmekte ve bu alanları biçimlendirmektedir. Bu bağlamda, bu vaka çalışması bir Türk vakıf üniversitesinde çalışan İngilizce eğitimi veren beş öğretim elemanının kişisel mesleki uygulama bilgisini ortaya çıkarmak için tasarlanmıştır. Kişisel mesleki uygulama bilgisi anlatı bütünlüğü, imgeler, döngüler ve ritimler olarak adlandırılan dört yapıyla incelenmiştir. Ayrıca bu öğretim elemanlarının oluşturduğu ve desteklediği ders dışı aktiviteler Kültürel Tarihsel Etkinlik Kuramı ile irdelenmiştir. Teoriyle eşgüdümlü olarak kulüplere katılan öğrenciler, koordinatörler ve yabancı öğretim asistanları da çalışmaya katılım sağlamışlardır. Veriler bir akademik dönem süresince yarı yapılandırılmış görüşmeler, odak grup görüşmeleri, gözlemler ve belgeler üzerine fikir alışverişiyle bir araya getirilirken veri analizi üç aşamalı bir yöntemle yürütülmüştür. Anlatı bütünlüğü, imgeler, döngüler ve ritimlerin incelenmesinin ardından kişisel mesleki uygulama bilgisinin ahlaki yönünü yansıtan eğitim felsefelerinin tercih edilen sınıf pratikleri yoluyla dışavurumuna ulaşılmıştır. Bununla birlikte arabulucu vasıtalarla gerçekleşen öğretmen öğrenme sürecinin kişisel mesleki uygulama bilgisini şekillendirdiği bulunmuştur. Öğretim elemanlarının bilgilerinin hem kulüplerdeki hem de sınıftaki pratiklerini etkilediği de görülmüştür. Müfredat dışı etkinlik örneği olan ve kişisel mesleki uygulama bilgisiyle yönlendirilen ders dışı aktiviteler bölüm içinde öğrencilerle öğretim elemanları arasındaki kültürlerarası fikir alışverişine olanak sağlamıştır.M.A. - Master of Art