Yabancı dil eğitim politikası uygulaması: Türkiye'de bir devlet lisesinde yabancı dil olarak İngilizce öğretimi

The main aim of this study was to investigate the alignment between English-as-a-foreign-language instruction implemented at a public high school and the explicit policies set for teaching English at the macro-level. In particular, the classroom-level realization of the instructional policy was examined. A qualitative case study was adopted as a research design. Junior year students and their English-as-a-foreign-language teachers were the participants. Using ethnographic methods, data were gathered through field notes, observations, interviews, and documents. Overall, findings suggested a discrepancy between policy and practice in teaching English. Macro-level policy documents conveyed communicative language teaching and the learner-centered approach as the leading features of intended instruction. According to the policy instruments, characteristics of desired instruction involved the eclectic approach and communicative language teaching as the leading method. However, the field data demonstrated that though a few principles of desired instruction were achieved, traditional transmissive modes of teaching and learning dominated the classroom-level practices. The interpretation of the findings indicated a lack of alignment between desired and realized instruction. Top-down policy implementation, the impact of teachers‘ beliefs on their instructional practices, several challenges emerging in instructional policy implementation as well as language learners and their language learning practices were found to be effective in the realization of instructional policy. The study has implications for instructional policymaking and practice for teaching English-as-a-foreign-language in Turkish public high schools, as well as in-service teacher training and pre-service teacher education. Additionally, this study has implications for conceptual, theoretical, and methodological dimensions of instructional policy alignment.Bu çalışmanın temel amacı, bir devlet lisesinde uygulanan yabancı dil olarak İngilizce öğretimi ile makro düzeyde İngilizce öğretimi için belirlenen politika belgeleri arasındaki uyumu araştırmaktır. Özellikle öğretim politikasının sınıf düzeyinde gerçekleşmesi incelenmiştir. Araştırma deseni olarak nitel bir durum çalışması benimsenmiştir. 11. sınıf öğrencileri ve onların İngilizce öğretmenleri çalışmanın katılımcılarıdır. Etnografik yöntemler kullanılarak saha notları, gözlemler, görüşmeler ve belgeler aracılığıyla veriler toplanmıştır. Genel olarak, bulgular İngilizce öğretiminde politika ve uygulama arasında bir tutarsızlık olduğunu göstermektedir. Makro politika belgeleri, iletişimsel dil öğretimini ve öğrenci merkezli yaklaşımı amaçlanan öğretimin önde gelen özellikleri olarak aktarmaktadır. Politika araçlarına göre ise, hedeflenen öğretimin özellikleri, eklektik yaklaşımı ve iletişimsel dil öğretimini önde gelen yöntem olarak benimsemektedir. Ancak, saha verileri hedeflenen öğretimin birkaç ilkesine ulaşılmasına rağmen, sınıf düzeyindeki uygulamalarda geleneksel aktarıcı öğretme ve öğrenme biçimlerinin hâkim olduğunu göstermiştir. Bulguların yorumlanması, amaçlanan ve gerçekleşen öğretim arasında bir uyum eksikliği olduğunu göstermiştir. Tepeden inme politika uygulaması, öğretmenlerin inançlarının öğretim uygulamalarına etkisi, öğretim politikası uygulamasında ortaya çıkan çeşitli zorlukların yanı sıra dil öğrenenler ve onların dil öğrenme uygulamalarının öğretim politikasının gerçekleşmesinde etkili olduğu bulunmuştur. Çalışmanın, Türk devlet liselerinde yabancı dil olarak İngilizce öğretimi ile hizmet içi öğretmen eğitimi ve hizmet öncesi öğretmen eğitimi için öğretim politikası oluşturma ve uygulama açısından çıkarımları bulunmaktadır. Bu çalışmanın ayrıca öğretim politikası uyumunun kavramsal, teorik ve metodolojik boyutları için çıkarımları vardır.Ph.D. - Doctoral Progra