The relationship between colonialism and property in John Locke

John Locke'un, döneminin İngilteresinin sömürgeci politikalarıyla ilişkisi ve sömürgeci ilgilerinin İki İnceleme ve Deneme gibi eserlerindeki yeri, yakın dönem akademik çalışmalara kadar göz ardı edilmiştir. Locke'un başlıca eserlerinde Amerika ve Amerikan Yerlilerini ele alışı, mülkiyetin kökenini, özellikle de doğal durumdaki haliyle bir belirleme çabası olarak görülebilir. Ancak, bunu yaparken, o, bir yandan da Avrupalı sömürgecilere, Amerikan Yerlilerini geleneksel topraklarından etmemin koşullarını sağlar görünmektedir. Buna ek olarak, sömürgeci ilgileri onun düşüncesinin 17.nci yüzyıl doğal hukuk geleneğindeki yerini göstermeyi de kolaylaştırmaktadır. Bu makale, Locke'un siyaset felsefesinin bu yeni keşfedilmiş yönünün, sadece onun yazılarının tarihsel bağlamındaki eksik bir okumayı gidermekle kalmayıp aynı zamanda Batı'daki sömürgeciliğin en önemli felsefi temellerinden birine de ışık tuttuğunu göstermeye çalışmaktadır.John Locke's involving in colonial affairs of his contemporary England and the place of his colonial interests both in his Two Treatises and his Essay have long been omitted until recent scholarship. Locke's uses of America and the Amerindians in his primary works might be seen as an effort especially to determine the origins of property in the state of nature. However, he also seems to present European colonists with the conditions of dispossessing the Amerindians of their traditional lands. Additionally, his colonial interests facilitate to point out the place of his thought in the 17th Century natural law tradition. This article tries to demonstrate that this newly discovered aspect of Locke's political philosophy does not only provide us with a missing historical contextual reading of his writings but also sheds light on the one of the most important philosophical basis of colonialism in the West