Çin Edebiyatına Psikanalitik Bir Bakış: Yu Dafu'nun Batış Adlı Eseri Üzerine Bir İnceleme

Bu çalışmada edebiyat ve psikanaliz ilişkisinden hareketle, söz konusu iki disiplinin Çin edebiyatındaki yeri incelenmeye çalışılmıştır. Psikanalitik edebiyat kuramlarına göre yazarların metinlerde bilinçli ifadelerinin yanı sıra bilinçdışılarında bastırdıklarının da izi sürülebilir. Bu nedenle otobiyografik unsurlar içerdiğinden ve Freudyen psikanaliz doğrultusunda incelenmeye uygun olduğundan, Yu Dafu’nun Batış adlı eseri bu çalışmanın malzemesini oluşturur. Çalışmada Sigmund Freud kavramlarının tercih edilmesinin bir diğer sebebi ise, Freud’un insanın kişilik gelişimini açıklamaya çalışırken aynı zamanda yazarların veya sanatçıların eserlerini yaratırken kurguladığı karakterler ile bağlantısını çözmeye çalışmasıdır. Çünkü Freud’a göre yazarlar tıpkı çocuklar gibi kendilerine ait kurmaca dünyalar yaratır fakat bu dünyaların içinde kendi yaşamlarından, kişilik yapılarından hatta toplumun sosyolojik durumundan dahi izler bulmak mümkündür. Freud’a göre yirminci yüzyılda yetişkinler, istek ve arzularını çoğu zaman bastırmak durumunda kalmış, bu durum ise pek çok olgunun bilinçdışında bastırılmasına sebep olmuştur. Ancak Freud’a göre yazarların kurmaca metinleri işte bu bastırılmış arzu ve isteklerden oluşur. Dolayısıyla her edebi eser, yaratıcısının zihninden pek çok iz taşıyarak, edebiyat çalışmaları içerisinde analize tabi tutulması gereken önemli noktalara işaret etmektedir. Bu çalışmada, psikanalitik edebiyat kuramları çerçevesinde, yazarın hem bireysel hem kurgusal dünyası, yaşadığı sosyal çevre, metnin psikolojik temelleri, ego, id ve süperego çatışmaları araştırılarak ortaya konmaya çalışılmıştır. Yu Dafu’nun Batış adlı eserinde ana karakter olan isimsiz gencin, yazarın bireysel yaşamından derin izler taşımakta olduğu tespit edilmiştir. Bu hususta, yazarların kurgusal karakterlerini yaratırken bireysel psikolojilerinden ayrı tutulamayacağı görülmüştür