Evropske nacionalne države blagostanja i raspad EU

This paper examines the causes of prominent radical political options and behaviors that are already visible on a daily basis in the European Union. In public discourse there is a simplified belief that the primarily responsibility for this lies with the immigrants and fear caused by terrorist attacks carried out in Europe or the old European latent nationalism. Although these elements undoubtedly contribute to the development of radicalism, the author argues that the key sources for this issue should be found in the difficulties encountered by the European national welfare states. This is the source of ever-greater mutual intolerance among the citizens of the European Union, which can take on various forms of political, cultural, ideological and physical conflict. On the basis of these arguments the author concludes that the European Union is indeed in a historic milestone but the real danger of the European Union’s disintegration is not primarily in cultural, civilization, confessional, security or geopolitical sources, but this source should first be sought through the prism of the European national social states and the expectations of citizens referring to them.U ovom radu se ispituju uzroci istaknutih radikalnih političkih opcija i ponašanja, koja se već mogu svakodnevno primetiti u Evropskoj uniji. U javnom diskursu je prisutno pojednostavljeno uverenje da su za ovakvo stanje najpre odgovorni imigranti, kao i strah izazvan terorističkim napadima širom Evrope ili stari evropski latentni nacionalizam. Mada ovi elementi nesumnjivo doprinose razvoju radikalizma, autor tvrdi da se ključni izvor ovog problema nalazi u poteškoćama sa kojima se susreću evropske nacionalne države blagostanja. Ovo je izvor još veće uzajamne netolerancije među građanima Evropske unije, što može da se ispolji u različitim vidovima političkog, kulturalnog, ideološkog i fizičkog konflikta. Na osnovu ovih argumenata, autor zaključuje da, i pored toga što Evropska unija zaista jeste istorijska prekretnica, stvarna opasnost da se Evropska unija raspadne ne leži prevashodno u kulturalnim, civilizacijskim, konfesionalnim, bezbednosnim ili geopolitičkim izvorima, već njen izvor prvo treba sagledati kroz prizmu Evropskih nacionalnih socijalnih država i očekivanja njihovih građana