Performance of closed particle removal systems for treatment of road runoff

Verda over, inkludert i Noreg, gjev klimaendringar uføreseielege nedbørmønster og -mengder. Dette har resultert i ein tre-trinnsstrategi for overflatevatn. Steg ein dreidde seg originalt om den lokale vassbalansen, trinn to om fordrøyning av vatn ved større avrenningshendingar og trinn tre om å sikre trygge flomvegar. Hyppigare ekstreme avrenningshendingar har ført til eit stort fokus på avrenningsmengder og -volum over dei siste tiåra. I dette vert fokuset på vasskvalitet forsømt. Fokuset på vassmengder har ført til store dimensjonar på vasskvalitetsløysingar, som har resultert i svekket reinseevne i nokon tilfelle samt dyre løysinger. Denne studien har sett på to typar vegavrenningsreinseløysningar ved høvesvis E6 i Trondheim og Fv 505 i Sandnes. Det vert teken vassprøvar i innløp og utløp ved fleire avrenningshendingar i eit supersandfang og eit undergrunns sedimentasjonssystem. Automatiske prøvetakarar tok prøver over lengre tid i kvar avrenningshendig, slik at utviklinga gjennom hendinga vart funne. Vassprøvene vert analysert for totalt suspendert stoff, partikkelstørrelsefordeling og utvalde metall. Metallkonsentrasjonane for Ni, Cu, Zn, Cd og Pb vart bestemd for tre ulike fraksjonar: grove partiklar, fine partiklar og laust stoff. Reinseeffektiviteten av totalt suspendert stoff for supersandfanget varierte frå 10 til 40 %, imens sedimentasjonssystemet oppnådde ein reinsegrad frå 48 til over 98 %. Partikkelstørrelsefordelinga varierte mellom dei to anlegga, men i begge var over 90 % av partikklane i antal mindre enn 1 μm. Metallfjerninga varierte over element og fraksjon. Funn i denne studien framhevar viktigheita av partikkelkarakterisering av vegvatnet når ein dimensjonerer partikkelfjerningsanlegg