Urinary Incontinence in Traditional Iranian Medicine

«بی‌اختیاری ادرار» بر اساس تعریف جامعه بین‌المللی کنترل ادرار عبارت است از شکایت از هرگونه از دست‌دادن غیر ارادی ادرار. بی‌اختیاری ادرار کشنده نیست، اما عوارض جدی و ناخوشایند زیادی بر زندگی شخصی و اجتماعی مبتلایان گذاشته و در زنان، افراد با شاخص توده بدنی بالا و سالمندان، شیوع بیشتری دارد. در کشور ما به دلیل تداخلی که بی‌اختیاری ادرار با آداب و سنن عبادی ـ مذهبی مبتلایان دارد، تقاضا برای درمان آن بیشتر است. با توجه به نارسایی و عوارض ناشی از انواع روش‌های درمانی از قبیل جراحی و دارویی به ویژه در سالمندان مبتلا و با توجه به غنای طب ایرانی در درمان انواع بیماری‌ها، بر آن شدیم تا در قدم اول، بی‌اختیاری ادرار را از منظر حکما مورد بازبینی قرار داده و ضمن مرور کلی بر رویکرد ایشان به بیماری‌ها به طور عام، دیدگاه آن‌ها را به بیماری‌های مثانه از جمله بی‌اختیاری ادرار به طور خاص استخراج نموده، جمع‌بندی و به زبان امروزی بازنویسی کنیم. «خروج بول بلا اراده» و «سلس‌البول» که به معنی دفع غیر ارادی یا ناخواسته ادرار و «بول فی الفراش» که به معنای شب‌ادراری است واژگانی هستند که در کتب معتبر طبی قدیم معادل بی‌اختیاری ادرار گرفته شد و علل به وجودآورنده و راهکارهای کلی تشخیص و درمان آن‌ها در قالب این مقاله که یک مطالعه مروری ـ تحلیلی است، آورده شد. پیشینیان بیشترین علت بی‌اختیاری ادرار را، غلبه سردی و رطوبت بر مثانه و عضله ارادی واقع بر گردن مثانه، ذکر کرده‌اند. این دو کیفیت تضعیف‌کننده قُوای طبیعی مثانه به ویژه قوه ماسکه یا قوه نگاه‌دارنده ادرار می‌باشند. امروزه نیز نتایج مطالعات اپیدمیولوژیک و یافته‌های حاصل از شرح حال و معاینات بالینی در مبتلایان، مؤید همین امر است. نگاه تازه از قاب قدیمی و البته اصیل طب ایرانی به این معضل بهداشتی، می‌تواند منجر به رویکردهای تشخیصی و درمانی تازه‌ای برای بی‌اختیاری ادرار شود.ICS (International continence society) has explained urinary incontinence as any loss of urine involuntarily. UI (urinary incontinence) is not a mortal condition but has many adverse effects on patients’ quality of life. Studies have shown a high prevalence of UI among women, especially in older ages and higher body mass index. Due to intervention of UI with religious activities, demand for treatment of UI is more serious in our country. It is believed that all the kinds of drug therapy and surgeries have many side side effects especially in old patients. On the other hand it seems that Iranian Traditional Medicine can manage this disease as a hypothesis. So a plan was programmed as a first step to review philosopher’s approach to diseases specially UI. Terms "salasolbol" and "bolfelferash" which mean loss of urine involuntarily and enuresis respectively, were considered equivalent for UI. Causes and treatments of these conditions were excluded and written in this review article. Based on ancient’s opinion, the most causes of UI is "cold" and "wet" of bladder and "esterkha" of external sphincter which make them be weak and lost their internal natural powers specially "maseke" which is bladder’s power for holding urine. Signs and symptoms of patients who suffer from UI, even their laboratories studies on the basis of traditional medicine, confirm this idea. It seems new view from an old but original frame of traditional medicine to UI can introduce effective way for treating urinary incontinence