بررسی شیوع رخداد سقوط و ویژگی‌های آن در سالمندان ايراني

  Background: Fall is a common and serious problem which affects the physical and psychological well-being of the aged. In Iran there is no any study on frequency of fall among the elderly in national level. The aim of this study was to estimate the frequency and pattern of fall in old people in Iran.   Material and Methods: This study was a national and population based study in Iran. A random sample of 1323 elderly people aged >= 60 years was included. The frequency of falls was assessed with a questionnaire and interview.   Results: The fall incidence among elder people was 25.5% (23/3% in men, 28% in women). About 21.36% were bone fractures. The difference between two groups (those who fall, those who no fall) was statistically significant in Insomnia, Imbalance, Visual impairment, pain, Alzheimer. And there was no significant difference in mean of age and gender groups.   Conclusion: Fall among elderly population is high in Iran. It is suitable that fall preventive interventions to be done for decreasing falls in elder populations. In addition, elder people need special attention by policy-makers to control mobility disability and physical functioning disability.  سابقه و هدف:سقوط یکی از شایع‌ترین و جدی‌ترین مشکلات سلامتی در سالمندان می‌باشد که بر روی سلامت جسمی و روانی آن‌ها تأثیرگذار می‌باشد. با توجه به اهمیت سقوط در سالمندان و عدم وجود اطلاعات در سطح ملی در خصوص وضعیت سقوط در سالمندان کشور این مطالعه به بررسی فراوانی و ویژگی‌های سقوط در سالمندان پرداخته است. روش‌ بررسی: مطالعه به صورت مقطعی در سطح ملی انجام‌شده است. یک نمونه تصادفی (1323 نفر) از کل جمعیت سالمندان کشور انتخاب گردید و اطلاعات مورد نیاز افراد مورد مطالعه بالای 60 سال با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه جمع‌آوری گردید. یافته‌ها: از کل افراد مورد مطالعه 337 نفر (5/25 درصد) دچار سقوط شدند که از این تعداد 72 نفر (36/21) درصد دچار شکستگی شدند. افرادی که دچار سقوط شده بودند نسبت به افرادی که دچار سقوط نشده بودند بیشتر دچار کم خوابی، عدم تعادل، مشکل بینایی، درد و بیماری آلزایمر بودند که این تفاوت از نظر آماری نیز معنی‌دار دیده شد. از طرفی تفاوت آماری معنی‌داری بین دو گروه از نظر سن و جنس دیده نشده است. نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد ميزان رخداد سقوط در سالمندان ایران نسبتاً بالا می‌باشد. شایسته است به منظور کاهش رخداد سقوط در سالمندان مداخلات پیشگیرانه مناسب و مؤثر در این خصوص انجام شود و علاوه سیاست‌گذاران سلامت توجه بیشتری به وضعیت حرکتی سالمندان کشور داشته باشند. &nbsp