Relationship between the Islamic government and the Family in Corona Disease Control

زمینه و هدف: کروناویروس در سال 2020 میلادی تمام کشورها از جمله ایران را درگیر خود کرد. به‌رغم اقداماتی که دولت‌ها برای جلوگیری از شیوع این بیماری داشتند، این بیماری به حالت پاندمی درآمد. در حال حاضر دولت‌ها درصدد کاهش این بیماری و کنترل شیوع بیش‌ازپیش آن برآمده و در حوزه‌های گوناگون برنامه‌ها و اقداماتی را در دستور کار قرار داده‌اند. در این بین یکی از اقدامات لازم برای کنترل شیوع کوید 19، تنظیم مناسبات دولت با خانواده است، پژوهش حاضر به دنبال دستیابی به الگویی کارآمد در مناسبات فراحقوقی دولت اسلامی در کنترل بیماری‌های فراگیر با تأکید بر بیماری کرونا است. مواد و روش‌ها: این مقاله با بهره‌گیری از منابع اسلامی به روش توصیفی  تحلیلی و به‌ شیوة اسنادی به دنبال اثبات این فرضیه بوده که مناسبات دولت و خانواده می‌تواند از دوگانة حقوق و اخلاق عبور کرده و رابطه حاکمیت و خانواده در نوع دیگری از مناسبات تحت عنوان «حقوق نرم» مطرح شود. نتیجه‌گیری: یافته‌های تحقیق نشان از این دارد که با توجه به پاسخگو نبودن جرم‌انگاری برای خانواده‌های بی‌توجه به شیوع بیماری کرونا از طرفی و فراگیر نبودن عمل به هنجارهای اخلاقی از سوی دیگر، مناسبات فراحقوقی- فرااخلاقی (حقوق نرم) به عنوان یک مدل‌ اجتماعی، می‌تواند نقش بسزایی در کاهش بیماری‌های فراگیر داشته باشد. در این الگو افراد بدون ترس از مجازات و با ملاحظة مصالح و منافع خود و خانواده‌شان، اقدام به رعایت حقوق دیگران کرده و ملتزم به‌ آن می‌شوند. طراحی این الگو دارای توجیهات فقهی بوده و همچنین دولت و خانواده در این الگو دارای وظایف متقابل هستند که در این مقاله به آن‌ها پرداخته شده است.Background and Aim: Coronavirus infected all countries, including Iran In 2020. The disease became a pandemic despite governments’ efforts to prevent its spread. Governments are now working to reduce the disease and control its outbreak, and have put programs and measures on the agenda in various areas. In the meantime one of the necessary measures to control the spread of covid-19 is to regulate the government's relationship with the family. The present study seeks to achieve an effective model in the Meta legal relations of the Islamic government in the control of epidemic diseases with emphasis on the coronavirus. Materials and Methods: This article seeks to prove the hypothesis that government-family relations can overcome the duality of law and ethics by using Islamic sources in a descriptive-analytical and documentary manner and the relationship between government and family can be considered in another type of relationship called "Soft Law". Conclusion: Findings of this study indicate that due to the lack of criminality accountability for families unaware of the prevalence of coronavirus on the one hand and lack of pervasive practice of moral norms on the other hand, meta legal and meta moral relations (soft laws) as a social model can play an important role in reducing the spread of epidemic diseases. In this model, people without fear of punishment and considering the interests of themselves and their families, respect the rights of others and are committed to them. The design of this model has jurisprudential justifications and also the government and family have reciprocal duties which are discussed in this article