West-Friese Archeologische Rapporten 139

Het inventariserende onderzoek heeft een zeer beperkte hoeveelheid sporen opgeleverd. Uit de Middeleeuwen dateren een viertal sloten, haaks op of parallel aan de Oosterblokker, en een grote kuil die mogelijk als daliegat geïnterpreteerd kan worden. Deze sporen zijn in verband te brengen met de ontginning of de periode net daarna, rond 1100 tot 1300 na Chr. De genoemde sloten zijn in de 12de en/of 13de eeuw al gedempt. Enige tijd hierna, in ieder geval in de Late Middeleeuwen, vond een ophoging van het perceel plaats. Bewoningsresten uit de Middeleeuwen zijn niet aangetroffen. Mogelijk ligt het plangebied op de flank van een Middeleeuwse terp, die zich ten westen en/of oosten van het onderzochte perceel bevindt. Het is goed mogelijk dat de gedempte middeleeuwse sloot haaks op de straat ook later in de Middeleeuwen nog bestond als perceelsgrens. De eerste sporen van bebouwing dateren uit de Nieuwe Tijd. Hoewel op de kaart van Johannes Dou (1651-1654) bebouwing op het perceel staat ingetekend werden hier geen resten van gevonden. In 1860/1861 is een stolpboerderij op het perceel gebouwd. Mogelijk zijn resten van bewoning uit de 17de eeuw verdwenen tijdens de aanleg van de stolp. Van de stolp werd, naast de voor- en achtergevel, een waterkelder en waterput aangetroffen. In de insteek van de waterput zijn enkele scherven gevonden uit de 17de - 18de eeuw, maar dit moet als opspit worden geïnterpreteerd. In de 19de en 20ste eeuw is de boerderij diverse keren verbouwd. Op basis van de bouwhistorische, historische en archeologische gegevens kan de plattegrond van de stolpboerderij rond 1900 worden gereconstrueerd. Op dat moment hadden al de nodige wijzigingen plaats gevonden ten opzichte van de oorspronkelijke plattegrond uit 1860/1861. Tijdens het onderzoek lag de nadruk op bewoningsresten uit de Middeleeuwen en de 17de eeuw. Aan het einde van de eerste dag is in overleg met het Bevoegd Gezag besloten het proefsleuvenonderzoek niet uit te breiden naar een vlakdekkende opgraving gezien het ontbreken van bewoningsresten van voor de 19de eeuw. Na afronding van de archeologische werkzaamheden is het plangebied vrijgegeven met betrekking tot het aspect archeologie