MONUMENTI ROMANI SUL TERRITORIO DI PINGUENTE E DI ROZZO

Podrucje Buzestine obiluje arheoloskim lokalitetima od prapovijesti do srednjeg vijeka koji, kao potencijalni nalazi materijalne i duhovne kulture jednog vremena, nisu bili tretirani na odgovarajuéi nacin u strucnoj i znanstvenoj problematici. Analizirajuéi dostupne rimske spomenike ovog kraja (nadgrobne stele i are, votivne zapise i likovne prikaze) autorica prezentira moguénost utjecaja akvilejskog likovnog i zanatskog kruga isticuéi autohtoni ekvivalenat kao bitnu snagu u zahtjevima i kreaciji kamenih spomenika Buzestine. Ujedno se dolazi do zakljucka da su stanovnici ovog kraja poprimili politicke i drustvenogospodarske odnose ustaljene u Rimskom carstvu tokom I i II stoljeéa n.e. uz naglasenu suprotnost administrativnoj romanizaciji koja se u jednom od oblika izrazava kroz postojanje domaéih ilirskih i ilirokeltskih imena. U nekim primjerima moze se govoriti o etnickoj asimilaciji stanovnistva kroz mjesovite iliro-keltske brakove. Zakljucujuéi da romanizacija Buzestine nije nikada u potpunosti bila provedena, autorica na temelju sepulkralnih i votivnih natpisa i likovnih prikaza govori o ekonomskom polozaju stanovnistva povezujuéi etnicku pripadnost i socijalni status s vrelima duhovne civilizacije. Uz domaéa bozanstva i geniji (Silvan, bozice plodnosti, Genij smrti), grcke kultove (Hera) i bogove oficijelnog rimskog panteona (Iovi Optimo Maximo) stuju se u jedinstvenom sinkretizmu autohtona, italska i orijentalna bozanstva (lria Venus, Salus Augusta, Iuno Feronia, Nemesis Augusta)