U ovom radu tvrdim da u Leibnizovoj metafizici možemo koristiti pojam svijet na dva načina. U jednu ruku, tako što se referiramo na visoko kompleksne božanske misli, odnosno na idealnu domenu, a u drugu ruku, za referiranje na mrežu živih supstancija s pripadnim percepcijama i stremljenjima, odnosno na supstancijalnu domenu. Najprije, pojasnit ću idealnu domenu u Leibnizovoj metafizici, koja se sastoji od tri kombinatorne razine o temeljnim entitetima, tj. od jednostavnih ideja u Božjem umu: kompleksne ideje, potpuni individualni pojmovi i mogući svjetovi. Drugi dio bavi se individualnim supstancijama, odnosno monadama. U trećem, konačnom dijelu raspravljam o različitim načinima na koje se može misliti o vezi između idealnog i monadnog svij...