U radu se govori o prvoj slavenskoj azbuci kao sustavu svetih pismena poteklih od sveta čovjeka – Konstantina Filozofa Solunskoga koga i Katolička i Pravoslavna crkva štuju kao Sv. Ćirila. Predlaže se, a na temelju činjenice da je svako glagoljsko slovo jezični znak trostruko kodiran (predstavlja glas u jeziku, ima brojčanu vrijednost, nosi leksičko ime), novo čitanje i tumačenje simbolike nekih slova – prevenstveno onih koja predstavljaju prirodu Boga u kršćanskom poimanju, a uklapaju se u pitagorejski model božanskog tetrakisa (azъ+ buky+ vêdê+ glagoljǫ). Također se predlaže čitanje Konstantinove filozofsko-teološku šifre utkane u prvih devet slova glagoljske azbuke u novom svjetlu – onom koje u prvi plan stavlja Logos – Isusa Krista – Dr...