Neoconservatism and the New Right

U radu se razmatraju idejni izvori, socijalno-klasno utemeljenje i temeljne ideje neokonzervativizma i nove desnice, te njihova povezanost sa zbiljskim društvenim kretanjima i procesima. Razgraničivši neokonzervativizam od nove desnice, kao i evropsku varijantu nove desnice od američke, autor naglašava da se uspješnost neokonzervativnih prijedloga za izlazak iz aktualne krize u razvijenim zemljama Zapada zasniva na njihovom prihvaćanju od strane vladajućih konzervativnih struktura, dok se evropska (napose francuska) nova desnica ograničava na borbu za uspostavljanje kulturne hegemonije (čija uspješnost dijelom ovisi i o podršci sredstava masovnih komunikacija). Američka nova desnica jedina se uspjela konstituirati u masovni društveni pokret populističkog tipa, čija se afimacija podudara s dijelom neokonzervativne terapije »duhovno-moralne krize« Zapada.In this work the author analyses the ideological sources, social and class foundations and basic ideas of neo-conservationism and the new right trying to connect them to the real social movements and processes. The author emphasizes that the success of neoconservative proposals as the ways out from the contemporary crisis of the western world depends on their affiliation by the governing conservative structures. The author emphasizes that the American new right has succeeded in the constituting into the mass social movement, and the European, especially French insists on the establishment of a specific cultural hegemony