Održivi razvoj i upravljanje baštinom zaštićenih područja na primjeru Pokrčja

Snažna je potreba integriranoga pristupa upravljanju koji povezuje očuvanje baštine s održivim razvojem. Priroda očuvanja u modernom obliku tolerira određene antropogene utjecaje koji nisu u konfliktnim odnosima s ciljevima zaštite. Moderna koncepcija upravljanja zaštićenim područjima leži u objedinjenim ekološkim, ekonomskim i sociokulturnim aspektima razvoja. Konačnu koncepciju valja razmatrati u okvirima kulturne održivosti ili kulturno održivoga razvoja, kao koncepcije koja podupire ekonomsku i kulturnu održivost lokalnih zajednica, pružajući kvalitativno vrjedniju priliku da kroz kulturni kontekst imaju mogućnost istinskoga dioništva i ostvarivanja ekonomskih beneficija. Potonje se poglavito odnosi na lukrativno promišljanje o datostima održivog turizma, s naglaskom na nacionalne parkove Krkui Kornate. Sve se to mora promišljati po načelima ekološke, sociokulturne, ekonomske i tehnološke održivosti. Integracija načela održivog razvoja u održivo upravljanje perspektivna je opcija, uvjetovana stalnom potragom za mjerama upravljačkog konteksta koje bi pomirivale povećanje ekonomskih beneficija s jedne strane i interesa zaštite s druge, a da istodobno ne dođe do konfliktnih odnosa između ciljeva. Iz tih dijametralno suprotstavljenih premisa, dijalektički izranja “conculsio”: održivi razvoj kao koncepcija koja zadovoljava i pomiruje ekonomske i konzervatorske standarde, uvažavajući autonomnost kako ekonomske, tako i konzervatorske logike