Bond Strength of Newer Dentine Adhesive Systems

Uvođenje novih dentin-adhezivnih sistema u stomatološku praksu, raznolikost rezultata ispitivanja njihovih najvažnijih osobina u stranoj i nedostatak podataka u domaćoj stručnoj literaturi, nameće potrebu za sprovođenjem sopstvenih istraživanja ovih sistema naučno priznatim metodima, kako bi se praktičarima omogućio i olakšao realan izbor. Cilj ovog rada je bio da se utvrdi snaga adhezije karakterističnih predstavnika dentin-bonding sistema za tretirani dentin humanih zuba, neposredno nakon završene svetlosne polimerizacije kompatibilnog kompožitnog materijala. U in vitro uslovima merena je otpornost na smicanje i istezanje sledećih dentin-adheziva: Triptona, Gluma-e, Scotchbond-2 i Dentin Protectora. Kontrolni materijal je bio glas-jonomer cement za podloge, Vitrabond. Korišćeni su ekstrahovani premolari obe vilice. Aplikacija adhezivnog sistema rađena je i sa okluzalne i sa bukalne preparisane strane krunice ovih zuba. Rezultati su pokazali da: a) vrednosti otpornosti na smicanje kreću se od 2,01—3,92 MP a, a između testiranih sistema nema značajne razlike; b) otpornost na istezanje kreće se od 13,7—26,84 MPa; najveću vrednost poseduje Scotchbond-2, nešto manju Gluma, a statistički značajno manje vrednosti pokazali su Tripton i Dentin Protector; c) strana krunice zuba nije imala značajnog uticaja na merene vrednosti, osim što je otpornost na smicanje za Gluma-sistem bila statistički značajno veća na bukalnoj nego na okluzalnoj strani zuba; d) dentin adhezivi, koji svojim kiselim komponentama rastvaraju i čiste razmazani sloj sa površine dentina, imaju bolju adhezivnu moć od dentin-bondinga koji ovaj detritusni sloj ostavljaju na preparisanom dentinu.Introduction of new dentine bonding agents in a practice of ientistry, variety of results on their crucial characteristics in foreign iterature and lack of information in our literature led to a necessity o conduct own scientific research on dentine adhesives in order to acilitate the choice of available products. The purpose of this study was to estimate the adhesive strentgth >/ different dentine bonding agents to a treated human dentine imnediatelly after light curing of a compatible composite material. Shear and tensile bond strength of Tripton, Gluma, Scotchbond- \u27 and Dentin Protector was measured. Control material was glass-io- omer base-cement Vitrabond. Human extracted premolars from >oth jaws were prepared to a flat surface from either occlusal or uccal aspect, and materials were applied, respectively. The results showed: a) values of shear bond strength ranged rom 2,01—3,92 MPa with no statistical differences between tested ystems; b) tensile bond strength varied from 13,7—26—84 MPa; te highest value showed Scotchbond-2, following by Gluma, but Ignificantly lower values showed Tripton and Dentin Protector; c) te aspect of prepared tooth crown had no significant effect on bond length with the exception o f shear bond strength for Gluma-system, ’hen applied on buccal surface showed significantly higher values lan applied occlusally; d) dentine-bonding agents which dissolve near layer with acid components and remove it from prepared entine surface showed stronger adhesion than agents which leave lis debris on a dentin surface