Pojam “simbola” zauzima veoma važnu ulogu u filozofskim i teološkim promišljanjima Karla Rahnera. Premda se u teologiji kao znanosti ne ističe u velikoj mjeri značenje simbola, činjenica je da se teško može razumjeti njezina poruka ako simbolizam nije barem implicitno u njezinoj upotrebi. To se na poseban način odnosi na nauku o Trojstvu i na kristologiju. Teologija o Logosu je u najeminentnijem smislu teologija simbola u pravom smislu te riječi. Logos je Očeva “riječ”, njegova savršena “slika”, odraz njegove bîti, njegova izričajnost. U tome smislu, Logos je Očev “simbol”, istobitan s njime te istovremeno različit od stvarnosti koju simbolizira. U njemu se simbolizirana Očeva egzistencija samoposjeduje “ad intra” i izriče “ad extra”. Stoga...