Autor u ovom članku ukazuje na značenje evangelizacije koju je Crkva istom u posljednje vrijeme, nadolaskom sekularizacije odnosno dekristijanizacije i pluralizma, prepoznala i kao svoju unutarnju zadaću. O njoj je prvi puta smjelo progovorio Drugi vatikanski koncil. Oslanjajući se prije svega na crkvene dokumente te na neku američku literaturu, pisac ističe da je evangelizacija - za razliku od propovijedanja današnjih raznoraznih fundamentalista - trajni životni obraćenički proces koji neprestano sve dublje vodi u misterij Božjeg kraljevstva i njegove ljubavi. Čitavo se pak ovo zbivanje odvija djelovanjem Duha Svetoga. Upravo ovakvom shvaćanju evangelizacije svoj su pontifikat - - putovanjima, organizacijom Crkve, sinodama i dokumentima - ...