Biomedicinska i bioetička rasprava o ljudskoj smrti (I. dio) Od smrti kao nepoznanice do smrti kao totalne smrti mozga

Članak individualizira neke problematične točke koje danas jasno upućuju na opravdanost i opreznost u bavljenju problemom ljudske smrti. Taj moment jasno dolazi na vidjelo u kontekstu povijesnosti ljudske smrti, koja u prošlosti nije postavljala velike, barem ne odlučne, upitnosti. Unapređivanjem medicinske znanosti i liječničke prakse stvarale su se pretpostavke za bolje i sveobuhvatnije detektiranje empirijskih aspekata ljudske smrti i umiranja. Odatle se rodila tradicionalna definicija smrti na temelju empirijske verifikacije prestanka rada kardiorespiratornog sustava. Problematičnost smrti pokazuju različite konceptualizacije, dijelom tradicionalne, a dijelom deducirane iz suvremene biomedicinske i bioetičke rasprave, posebice iz segmenta kliničke formulacije trajnog vegetativnog stanja. Nadalje, ističe se da je najznačajniji pomak učinjen empirijskom verifikacijom kriterija za tzv. coma dépassé, što je predstavljalo, danas s pravom zaključujemo, polazišnu točku za harvardsku definiciju ljudske smrti, s pripadajućim verifikacijskim kriterijima, kao moždana smrt. U članku se na kraju jasno ističe etička relevantnost definicije smrti kao totalna smrt mozga. Takva je distinkcija bitna u perspektivi etičkog vrednovanja pojedinih biomedicinskih zahvata