A Psychoanalytic Approach to Sophocles' King Oedipus and Shakespeare's Hamlet

U ovom završnom radu ključne su dvije tragedije, a to su Sofoklov Kralj Edip i Shakepseareov Hamlet koje su prikazane kroz značajne psihoanalitičke teorije. Budući da se Sigmund Freud drži osnivačem psihoanalize, spomenute tragedije analiziraju se i proučavaju kroz prizmu Freudove psihoanalize. Tako je riječ o pojmovima kao što su Edipov kompleks, djetinjstvo, seksualnost, nesvjesno. Osim Freuda, u radu se spominju značajni psihoanalitičari poput Fromma, Lacana, Nussbaum, Jonesa i Randa, a spomenute su tragedije također predstavljene kroz njihove psihoanalitičke teorije. Uz psihoanalitički pristup Kralju Edipu i Hamletu, ukratko je prikazana definicija tragedije s obzirom na to da su oba djela žanrovski definirane kao tragedije. Također se ukratko obrazlaže psihoanalitička teorija, a na samom kraju rada prikazani je psihoanalitički pristup liku Ofelije koji se pojavljuje u tragediji Hamlet, a prikazala ga je C. Camden u svom članku O Ofelijinom ludilu