Evaluation of knowledge, attitudes and behaviours of the emergency medicine specialists and residents in medical faculties and education-research hospitals about blood and usage of blood products

Tıpta Uzmanlık TeziAcil Tıp uzman ve araştırma görevlilerinin kan ve kan ürünlerinin klinikte kullanımıyla ilgili bilgi ve tutumlarının, çalıştıkları klinikte bu konuyla ilgili yaptıkları uygulamaların ve daha önce transfüzyon tıbbı eğitimi almış olanlar varsa, bu eğitimlerin tutum ve davranışlarına nasıl yansıdığının değerlendirilmesini amaçlayan çalışmamız kesitsel bir anket çalışmasıdır. Toplam 385 Acil Tıp hekimine yöneltilen 70 soru ile veriler elde edilmiştir. Katılımcılar Acil Tıp asistanı, uzmanı ve öğretim görevlisi olarak; Eğitim ve Araştırma Hastanesinde, Üniversite hastanesinde ve Devlet Hastanesinde çalışan olarak; daha önce transfüzyon tıbbı eğitimi alanlar ve almayanlar olarak kabaca gruplara ayrılmıştır. Transfüzyon tıbbı hakkındaki genel bilgi düzeyleri açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklar bulunmamıştır. Acil Servislerde transfüzyon endikasyonunun Acil Tıp hekimleri tarafından konduğu görülmüştür. En sık transfüzyonun ise travma sonrası kanaması olan hastalara yapıldığı tespit edilmiştir. Genel bilgi düzeyi % 52.9 olarak saptanmıştır. Transfüzyon tıbbı hakkında hekimlerin bilgi düzeyi beklenenden düşük olarak değerlendirilmiştir. Çalışmaya katılan hekimler de bu konuda daha fazla eğitime ihtiyaçları olduğunu belirtmiştir. Yanlış kan transfüzyonu oranlarının azaltılması açısından hekimlerin bilgi düzeylerinin iyileştirilmesi gerekmektedir. Transfüzyon tıbbı daha fazla ciddiye alınmalı ve daha fazla üzerinde durulmalıdır.AbstractOur study is a kind of cross sectional questionnaire that aims to evaluate the manners of emergency medicine specialists and residents about the use of blood and blood products in clinics, the practice done in their clinics and the reflections of education on their manners. The data was obtained by 70 questions that was asked to the number of 385 doctors working in emergency department. The participants were grouped as emergecy medicine residents, specialists and university lecturers, the workers in university hospitals and government hospitals and the doctors who had the transfusion education before and who had not before. There was no statistical difference about the general level of education between the groups. It was observed that the indication of transfusion was determined by the emergency medicine doctors. The most frequent transfusions were done to the trauma patients who were bleeding. The general level of education was obtained as 52.9 %. The level of education of doctors on transfusion was obtained lower than the predicted values. The partipicants were decided to be more educated about this subject. The level of education of doctors should be enhanced to lower the wrong transfusion rates. In conclusion transfusion medicine should be taken into account more seriously