Quality assurance system in higher education ınstitutions and examination of universities in Thrace region

Aydınlanma Dönemi’nin özellikle de Rönesans ve Reform hareketlerinin bir ürünü olarak ortaya çıkan modern üniversiteler, Ortaçağ Dönemi eğitim kurumlarının hüküm sürdüğü ulus-devlet öncesi yapılanmayı büyük bir değişime uğratmıştır. Eğitimin yanında araştırma niteliği ile ön plana çıkan modern üniversiteler, “bilim için bilim” anlayışı üzerine temellerini atmıştır. Neo-liberal dönemin piyasa mantığı ile vücut bulan bu yapılar artık “girişimci üniversite”, “şirket üniversiteleri” olarak adlandırılacaktır. Tam da bu noktada tüm Avrupa ve Avrupa dışından sürece dâhil olan kurumlar gibi Türkiye de Bologna Süreci’ne kendini adapte etmek zorunda kalmıştır. Zorunda kalmıştır, çünkü Bologna Süreci temelde “gönüllülük” esasına dayanmaktadır. Sürece dâhil olan ülkelerin bakanları 2010 yılına kadar bir araya geldikleri her toplantıda farklı bir eylem başlığı belirlemiş ve çeşitli kriterlerin sağlanması konusunda bir dizi maddeyi yükseköğretim kurumlarına sunmuştur. Bu bağlamda belirlenen başlıklardan biri ise, kalite güvencesi sistemidir. Sistemin düzenli ve eksiksiz ilerleyebilmesi adına kurumlar hem iç değerlendirme hem de dış değerlendirme süreci kapsamına alınmaktadır. Türkiye’de dış değerlendirme sürecini yöneten kurum olarak Yükseköğretim Kalite Kurulu, süreci tamamlayan kurumlara geri bildirimlerde bulunarak bir nevi yön göstermektedir. Trakya bölge üniversiteleri kapsamında Trakya Üniversitesi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi ve Kırklareli Üniversitesi verileri karşılaştırılmaktadır. Kurumların tüm hizmet alanları incelendiğinde ise, tanımlı süreçlerini oluşturdukları, fakat izleme ve iyileştirmeye ilişkin çabalarının yetersiz kaldığı tespit edilmiştir.Modern universities, which emerged as a product of the Enlightenment Period, especially of the Renaissance and Reform movements, caused a major change in the pre-nation-state structure dominated by medieval educational institutions. Coming to the fore as institutions not only of education but also of research, modern universities have been built on the idea of “science for science’s sake”. These structures, embodied by the market logic of the neo-liberal era, will now be called “entrepreneurial universities” and “corporate universities”. At exactly this point, Turkey also had to adapt itself to the Bologna Process together with other institutions in and out of Europe, which were involved in this process. It has had to, because the Bologna Process is in principle based on “voluntariness”. The ministers of the countries involved in the process identified a different title of action evey time they met until 2010 and presented a series of articles to the higher education institutions to meet various criteria. One of the topics identified in this context is the quality assurance system. In order for the system to proceed regularly and without interruption, institutions are included in both internal and external evaluation processes. The Higher Education Quality Board, the institution in charge of the external evaluation of the universities in Turkey, plays a guiding role by providing feedback to the institutions which have completed the process. In this study, the data concerning Trakya University, Çanakkale Onsekiz Mart University, Tekirdağ Namık Kemal University and Kırklareli University within the frame of Thrace Region Universities are compared. When all the service areas of the institutions were examined, it was found that they had defined the processes but their efforts for monitoring and improvement were inadequate