Prevencija kriminala u zajednici: ključni istraživački nalazi

Uvažavajući značaj angažovanja društvenih subjekata u prevenciji kriminala, te Okolnost da kriminalno ponašanje može biti uslovljeno nizom činilaca koji deluju Na nivou lokalne zajednice, značajan broj praktičara iz oblasti prevencije se, Sredinom osamdesetih godina prošlog veka, usmerava na planiranje i Implementaciju preventivnih aktivnosti specifično dizajniranih za potrebe Konkretne zajednice. Pri tome, direktno sprovođenje osmišljenih aktivnosti Poverava se samim stanovnicima zajednice koji, zajedno sa lokalnim institucijama, Postaju glavni akteri preventivnog delovanja. Na ovim iskustvima, a u skladu sa Postavkama teorije neformalne socijalne kontrole kriminala, razvijaju se, u Godinama koje slede, brojne intervencije usmerene na promenu socijalnih uslova za Koje se verovalo da održavaju kriminal na nivou lokalne zajednice. Učešće Stanovništva zajednice u konkretnim aktivnostima variralo je od angažovanja na Nivou susedstva, preko izvesnih formi mobilizacije zajednice, do oblika socijalne Integracije zajednice u preventivnim nastojanjima. Uobičajene aktivnosti Usmeravane su na menjanje fizičkog dizajna zajednice, kontrolu prostora kroz Nadgledanje i patroliranje, uvođenje servisa i usluga za mlade, te lobiranje i Zagovaranje lokalnih politika. U radu će biti sumirane ključne konceptualno-metodološke osnove prevencije u Zajednici, prikazane vodeće strategije i intervencije zasnovane na postavkama ovog Modela, te izvedeni zaključci o njihovoj efektivnosti u redukovanju kriminala na Nivou zajednice