Profesionalna rehabilitacija i prediktori zaposlenosti osoba sa invaliditetom

Medical rehabilitation of people with disabilities, regardless of whether it is a congenital or acquired disability, must be followed by vocational rehabilitation and synchronization of all rehabilitative consequences is necessary. The objective of this paper is that, by examining the available literature, conduct review of research that are aimed to detect effectiveness of vocational rehabilitation and to define predictors of employment of people with disabilities. The results suggest that the success of vocational rehabilitation is directly determined by a complex interaction between factors of injury, damage, injury, personal factors and environmental factors, which affect the results of returning to work. Also, one could conclude that it could be difficult to isolate the predictors of employment of people with disabilities and to define the difficulties with which this population is facing with during the employment or returning to work and that they could be generalized and completely related to each subgroup within the population of people with disabilities. .Medicinska rehabilitacija osoba sa invaliditetom, bez obzira na to da li je u pitanju urođeni ili stečeni invaliditet, mora biti praćena profesionalnom rehabilitacijom i neophodna je sinhronizacija svih rehabilitacionih sekvela. Cilj rada jeste da se, uvidom u dostupnu literaturu, izvrši revijalni pregled istraživanja koja su za svoj cilj imala utvrđivanje efikasnosti profesionalne rehabilitacije i definisanje prediktora zaposlenosti osoba sa invaliditetom. Rezultati ukazuju na činjenicu da je uspeh profesionalne rehabilitacije direktno određen kompleksnom interakcijom između faktora povrede, oštećenja i povrede, ličnih faktora i faktora sredine, što utiče i na rezultate povratka na posao. Takođe, može se zaključiti da je teško izdvojiti prediktore zaposlenosti osoba sa invaliditetom i definisati teškoće sa kojima se suočava ova populacija prilikom zasnivanja radnog odnosa ili povratka na posao a da oni mogu biti generalizovani i da se u potpunosti mogu odnositi na svaku podgrupu u okviru populacije osoba sa invaliditetom