Diagnoza jakości kapitału ludzkiego w organizacji. Metody i narzędzia pomiaru

Od wielu dekad obserwuje się rosnące znaczenie kapitału ludzkiego na wszystkich poziomach życia społeczno‑gospodarczego. Samo pojęcie początkowo było wykorzystywane przez ekonomistów tylko i wyłącznie na płaszczyźnie makroekonomicznej, a zaimplementowane do ówczesnych modeli ekonometrycznych posłużyło wyjaśnieniu obserwowanych procesów gospodarczych. Z upływem czasu pojęcie to coraz częściej wykorzystywano na poziomie mikroekonomicznym, a więc przedsiębiorstw oraz gospodarstw domowych. Prowadzone badania przez takich ekonomistów, jak T.W. Schultz czy G.S. Becker, doprowadziły do powstania teorii kapitału ludzkiego, za której rozwój wspomniani badacze zostali nagrodzeni Nagrodą im. Alfreda Nobla (odpowiednio w latach 1979 i 1992). Pomimo licznych badań nad ekonomicznym wymiarem ludzkich zachowań nie można jednoznacznie stwierdzić, że w tym obszarze uzyskano odpowiedzi na wszystkie nurtujące nas pytania. Ciągle aktualne pozostaje pytanie, jakim kapitałem ludzkim dysponuje dane społeczeństwo, organizacja czy też konkretna osoba. Pytanie to jest związane z metodami pomiaru tego kapitału, które nadal wzbudzają wiele dyskusji i kontrowersji. (fragment tekstu