Ekonometryczna analiza zarządzania działalnością B+R w polskich przedsiębiorstwach

Obecnie, aby utrzymać silną i stabilną pozycję na rynku, przedsiębiorstwa muszą znać i stosować wiele zasad. Jedną z nich jest prowadzenie działalności badawczo‑rozwojowej (B+R). Oznacza to, że przedsiębiorcy dążący do utrzymania swojej przewagi konkurencyjnej są zmuszeni do nieustannego usprawniania działalności B+R. Bardzo ważne jest również właściwe zarządzanie przedsiębiorstwem. Mając na uwadze znaczenie sfery B+R w osiąganiu sukcesu biznesowego, niezwykle zasadne wydaje się ciągłe badanie tej sfery. W związku z tym w niniejszym artykule zaproponowano ekonometryczną analizę dotyczącą wpływu wybranych trzech czynników na poziom nakładów wewnętrznych na B+R w przedsiębiorstwach w Polsce w latach 2007–2014, z uwzględnieniem podziału terytorialnego. W grupie wybranych czynników znalazły się: jednostki badawcze w sektorze przedsiębiorstw, zysk netto przedsiębiorstw oraz liczba zatrudnionych w dziale B+R. Głównym celem rozważań jest znalezienie odpowiedzi na następujące pytanie badawcze: „Który z badanych czynników jest najbardziej istotny”? Artykuł został podzielony na cztery części. W pierwszej przedstawiono teoretyczną analizę działalności B+R, w drugiej zaś problematykę zarządzania tą sferą w przedsiębiorstwach. W trzeciej części artykułu omówiono aspekt budowy modelu, natomiast ostatnia zawiera wyniki estymacji modelu. W Podsumowaniu zawarto wnioski z przeprowadzonego badania