Motywowanie pracowników do zachowań kreatywnych – perspektywa kadry menadżerskiej

The aim of the article is to identify actions undertaken by Polish managerial staff to stimulate the creative behaviour of employees. The article consists of a theoretical as well as empirical part including the results of survey conducted among 60 representatives of managerial staff. The research results indicate that, to a large extent, employees are not encouraged to show their creative potential by financial tools, or these tools are used within a very limited scope. In the managers’ approach to motivation there is a blurred difference in meaning between motivating to do and providing conditions for doing. Most of them are convinced that the emanation of creativity is a natural, inner need of employees. Thus, therole of the organisation is confined to the provision of conditions in favour of creative activities. At the same time, the respondents in most cases assessed the motivating attempts to make a better use of creative potential as not really effective or non-existent in their workplace environment. The examined managers are aware of the value of employees’ creativity for the organisation, but a considerable part of them do not feel personally responsible for encouraging subordinates to behave creatively.Celem artykułu jest identyfikacja działań motywujących pracowników do zachowań twórczych, podejmowanych przez polską kadrę kierowniczą. Artykuł składa się z części teoripoznawczej oraz empirycznej, zawierającej wyniki badań przeprowadzonych wśród 60 przedstawicieli kadry kierowniczej. Wyniki badań wskazują, że w znacznej części przedsiębiorstw pracownicy nie są zachęcani do wyrażania swojego potencjału kreatywnego przez narzędzia finansowe lub narzędzia te stosowane są w bardzo ograniczonym zakresie. W myśleniu menadżerów o motywowaniu do zachowań twórczych zaciera się granica między „motywowaniem do…” i „tworzeniem warunków do…”. Dominuje przekonanie, żeemanacja kreatywności stanowi naturalną, wewnętrzną potrzebę pracowników, zatem rola organizacji ogranicza się do stwarzania możliwości do działań twórczych. Jednocześnie respondenci w większości przypadków działania motywujące do wykorzystywania potencjału kreatywności ocenili jako mało skuteczne lub stwierdzili, że w ich środowisku pracy ich nie ma. Badani menadżerowie są świadomi wartości kreatywności pracowników dla organizacji, ale znaczna ich część nie odczuwa osobistej odpowiedzialności za zachęcanie podwładnych do zachowań twórczych