Koprodukcja usług publicznych w świetle przeglądu literatury

In the United States, Western Europe and Australia, there is more and more frequent emphasis laid on the direct involvement of citizens in the processes of planning and rendering of public services with the use of the concept of co-production. Co-production assumes that inhabitants/citizens devote their time and effort to produce public services which they will make use of themselves. The exploration of co-production is becoming more and more advanced for a wide group of researchers of public services management. In 2006, the periodical Public Management Review published a special issue entitled Co-Production. The Third Sector and the Delivery of Public Services, vol. 8 (4). A considerable part of research was also done by J. Alford in Australia and other Anglo-Saxon countries. In 2012 a set of articles was published in the New Public Governance; Third Sector and Co-Production, a volume published by Routledge. The growing academic interest in co-production was recorded in 2009 after awarding the Noble Memorial Prize in Economic Sciences to the late Elinor Ostrom for her work on the analysis of common (public) goods as well as the role of users and their associations in the production of such goods. The concept of co-production is becoming an important part of the trend of modern innovative public management, which has been reflected by a keener interest of researchers of this issue recently. The study is aimed at the analysis of the state of research and identification of major areas related to this topic. The article is based on a systematic review of literature which included the selection of basic literature and publications, bibliometric analysis and content analysis. The results of research indicate that co-production of innovative public services is a new problem, not well examined in the literature, without a solid methodological base but constituting an interesting and topical research area.W Stanach Zjednoczonych, Europie Zachodniej i Australii coraz częściej podkreśla się znaczenie bezpośredniego angażowania obywateli w procesy planowania i świadczenia innowacyjnych usług publicznych przy wykorzystaniu koncepcji koprodukcji (co-production). Koprodukcja zakłada, że mieszkańcy/obywatele angażują własny czas i wysiłek w wytwarzanie usług publicznych, z których sami będą korzystać. Eksplorowanie koprodukcji staje się coraz bardziej zaawansowane dla szerokiego grona badaczy z obszaru zarządzania w usługach publicznych. W 2006 roku czasopismo „Public Management Review” opublikowało specjalny numer pt. „Co-Production. The Third Sector and the Delivery of Public Services”, vol. 8 (4). Znaczna część badań została również podjęta przez J. Alforda w Australii i innych krajach anglosaskich. W 2012 r. opublikowano zbiór artykułów w „New Public Governance”, Third Sector and Co-Production, tom opublikowany przez Routledge. Ożywienie zainteresowań akademickich w obszarze koprodukcji zauważalne jest po przyznaniu w 2009 r. nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii nieżyjącej już Elinor Ostrom za pracę nad analizą dóbr powszechnych (publicznych) oraz rolą użytkowników i ich stowarzyszeń w produkcji takich dóbr. Koncepcja koprodukcji wpisuje się obecnie w nurt współczesnego innowacyjnego zarządzania publicznego, o czym świadczy wzmożone zainteresowanie badaczy tego tematu w ostatnich latach. Artykuł ma na celu analizę stanu badań nad zagadnieniem koprodukcji oraz zidentyfikowanie głównych obszarów badawczych związanych z tą tematyką. Artykuł powstał na podstawie systematycznego przeglądu literatury, który obejmował między innymi wyłonienie podstawowej literatury i selekcję publikacji, analizę bibliometryczną oraz analizę treści. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, iż koprodukcja innowacyjnych usług publicznych jest zagadnieniem wciąż nowym, słabo rozpoznanym w literaturze przedmiotu, bez solidnej podbudowy metodologicznej i mogącym stanowić aktualny i ciekawy obszar badawczy